Grup rehberliğinin kronik astımlı çocuğu olan ebeveynlerin stres düzeylerini düşürme ve stresle başaçıkma stratejileri üzerindeki etkisine yönelik deneysel bir çalışma

Abstract

ÖZET Bu araştırma, kronik hasta çocuğu olan ana babaların stres düzeyleri ve stresle başaçıkma stratejilerine, bilgi vermeye yönelik bir grup rehberliği programı ile etki edilip edilemeyeceğinin incelendiği deneysel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubu, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Allerji Anabilim Dalı'na kontrol hastası olarak başvuran, en az dört yıldır tedavi görmekte olan ve orta sosyoekonomik düzeydeki çocukların anne babalarından oluşturulmuştur. 13 deney grubu, 13 kontrol grubu olmak üzere, toplam 26 anne-baba ile çalışılmıştır. Deney ve kontrol gruplarındaki anababalara ön test ve son test olarak; özürlü Çocuk Anababalarının Stres Düzeyini ölçme Aracı ve Başaçıkma Stratejileri ölçeği uygulanmıştır. Deney grubundaki anababalara haftada i'eı* saadik, 8 oturum şeklinde bilgi vermeye yönelik bir grup rehberliği programı uygulanmıştır. Kontrol grubuna bu sürede herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Ön test ve son testlerden sonra toplanan veriler, deneklerin ölçeklerden aldıkları puanların aritmetik ortalama ve standart sapmalarının hesaplanması için SPSS 6.0 istatistik paket programı ile çözümlenmiştir. Farklar arasındaki farkın test edilmesine yönelik t testi ise el ile yapılmıştır. Sonuçlar yorumlanırken.05 anlamlılık düzeyi aranmıştır. Yapılan değerlendirme sonucunda, uygulanan grup rehberliği programının kronik hasta bir çocuğa sahip anababaların stres düzeyleri üzerinde etkili olmadığı, stresle başaçıkma stratejilerini ise olumlu yönde etkilediği görülmüştür. VI

ABSTRACT This is an experimental study with the aim of investigating whether informative group counseling program has an effect on stress level and coping strategies of parents of chronically ill children. The sample of the study were the parents who bring their chronically ill children under control to Çukurova University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Allergy; are having a treatment for four years and are İn middle socio economic level. 26 parents were under study: 13 of them were the experiment and 13 of them were the control group. `Questionnare On Resource and Stress` and `The Coping Strategy Indicator` are used as pre-test and post-test. With the experimental group 8 session group counseling program were held. Each session was for an hour and it was held every week. Nothing was done to control group during this period. The mean score and standard deviation of the pre-test and post-test results were analysed by SPSS 6.0. Whether the observed differences between pre and post- test means and standard deviations are statisticly significant was analysed by using test. The level of significance was 0,05. The results indicate that the informative group counseling program has no effect on stress level of the parents of chronically ill children, but has an effect on coping strategies of them. As a result, to enable the parents of chronically ill children to be able to use coping strategies in an effective way more studies of this type have to be held.