Çekimli ve çekimsiz tedavi edilmiş olguların ark boyutu değişimlerinin sabit ve hareketli pekiştirme apareylerini kullanarak karşılaştırılması

Abstract

Ortodontik tedavi süresince dişler bir çok yöntemle düzgün bir şekilde sıralanabilmekte, çene ilişkileri düzeltilebilmektedir. Dişleri bu düzeltilmiş konumda tutabilmek gerçekte daha zor olmaktadır. Tedavi yöntemleri günümüze kadar çok ilerlemesine ragmen pekiştirme yöntemleri açısından bunu söylemek zordur. Ortodontinin ilk yıllarında kullanılan pekiştirme yöntemleri günümüzde de halâ geçerliliğini korumaktadır. Yetişkin hastalarda uzun süre ya da süreli pekiştirme kullanılması gereken olgularda sabit pekistiriciler tercih edilebilir. Ark boyutunun ortodontik tedavi ile birlikte değiştiği, tedavi sonunda azaldığı özellikle kaninler arası mesafenin daima orijinal boyutuna döndüğü düşünülürse kaninden kanine döküm lingual bonding retainarlar bir tercih sebebi olabilir.

During Orthodontic treatment by using different techniques teeth can be aligned properly and jaw relationships improved. Bat keeping these teeth in their new, proper places is not so easy. Even the treatment techniques showed a continious a progress the same can not be considered true for retention techniques. The first methods used for retention during the early years of orthodontics are still in use. In adult patients where long term and continious retention is necessery fixed retainers may be a choice. Arch length changes with orthodontic treatment and decreases after treatment Especially inter canine length returns to it s original dimension. When this change is taken into consideration cast lingual bonding retainers from canine to canine may be preferred.