Tip II diabetes mellituslu olgularda hasta eğitiminin metabolik kontrola etkisi

Abstract

ÖZET İnşüline bağımlı olmayan Tip II diabetes me İli t uslu hastalarda, diyabetin kontrolü ve tedavisi üzerine hastalık hakkındaki bilginin etkisi açık değildir. Diabetes mellitusun kontrolü ve hastalığı hakkında bilgi ve davranış skorlarının gelişmesi üzerine, Tip II diyabet ik hastalarda, eğitim toplan tılarının etkinliğini değerlendirdik. Araştırmaya katılmayı kabul eden 45 Tip II diyabet ik hastanın 30 'u eğitim grubuna, 15 'i kontrol grubuna rastgele bir şekilde ayrıldı. Eğitim grubu, bir hekim ve diyetisyen tarafın dan verilen, ilk ay içerisinde haftada bir saat olmak üzere toplam 4 saatlik eğitim toplantısına katıldı. Çalışma süresinde tıbbi tedavi değiştirilmedi. Eğitim grubunun 6 aylık izlenmesinden sonra, hastalık bilgi ve davranış skorları sırasıyla, 28 ±7.8 ve 13.2 ±5.6 dan 33.7 ± 4.3 ve 16.8 ± 3.3 puana yükselmiştir (P< 0.01). Kontrol grubunda ise belirgin bir değişiklik yoktu (P > 0.05). AKŞ ve 7ruktozamin seviyeleri sırasıyla 205.1 ± 23.3 mg/dl. ve 3.9 ± 0.7 mmol/L.den 152.0 ± 21.3 mg/dl. ve 2.3 ± 0.4 mmol/L.ye düşmüş tür (P < 0.01). Postprandiyal kan glukozu, kolesterol ve trigli- serit seviyeleri, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, ista tistiksel olarak anlamlı düzelmeler saptandı. Aynı şekilde bir eğilim vücut ağırlığında da görülmüştür. Tip II diabetes mellituslu hastalarda, grup eğitiminin diyabetin kontrolünü ve diabetes mellitus hakkında bilgi ve dav ranış skorlarını düzeltebileceği sonucuna varıldı.

SUMMARY In patients with non- insulin dependent diabetes melli- tus (type II), the influence of knowledge about their disease on the treatment and control of the disease is not clear. We evaluated the efficacy of educational group meetings with type II diabetic patients on improving their knowledge and behavior scores of the disease and on the metabolic control of diabetes mellitus. 45 type II diabetic patients agreed to participate, of whom 30 were randomly assigned to the education group and 15 to the control group. The education group participated in courses of four hours presented by a physician and dietitian once within 1st month. Medical treatment remained unchanged during the study. After 6-month follow-up of the education gro up, knowledge and behavior scores increased from 28 ±7.8 and 13.2 ± 5.6 to 33.7 ± 4.3 and 16.8 ± 3.3, respectively, but there was no significant change in the control group (P< 0.01 and P > 0.05, respectively). Fasting blood glucose and fructosamine levels also decreased from 205-1 ±23.3 mg/dl. and 3.9 ± 0.7 mmol/L. to 152.0 ± 21.3 mg/dl and 2.3 ± 0.4 mmol/L, respectively, in the education group (P < 0.01). Posprandial blood glucose, cholesterol and triglyceride levels improved significantly in comparison with the control group. The same tendency was evi dent with the weight. We conclude that educational group therapy will be able to improve diabetes control and knowledge and behavior scores about diabetes mellitus in patients with type II dia betes.