Kök yüzeyindeki pürüzlülüğün periodontal iyileşmeye etkisi

Abstract

ÖZET Derin ceplerde, cebin apikaline yakın bölgedeki taşkın retansiyonun, peridental tedaviden sonra, subgingival plak birikimine yol açıp açmadığını, histolojik olarak incelemek bu çalışmanın amacının oluşturdu. Çalışma, cep derinliği dişin bir yüzünde en az 6 mm olan 15 hastaya ait ileri peridontitisli 37 diş üzerinde gerçekleştirildi. Bu dişlerin 4'üne hiçbir işlem uygulanmamıştır. Bu dişler birinci kontrol grubunu oluşturdu. Geriye kalan 33 dişi taşıyan 12 hastaya ağız bakımı eğitimi verildi. Fırça, diş ipi ve arayüz fırçasını doğru ve etkin kullanana kadar bu eğitime devam edilmiştir. Bu dişlere diş yüzeyi temizliği,, kök yüzeyi düzleştirmesi yapılmıştır. Sonra yumuşak doku duvarını elimine etmeyecek şekilde flepler kaldırılmıştır. Kök yüzeyi bir kez daha düzleştirilmiştir. 14 dişe başka bir işlem uygulanmazken, 19 dişe flep operasyonu esnasında kök yüzeyine göre taşkın retansiyonlar oluşturulmuştur. Operasyon esnasında kaldırılan flepler orijinal pozisyonda dikilmiştir. 3 aylık deney süresi sonunda diş, üzerindeki dişeti ile birlikte çekilmiştir. Bundan histolojik kesitler elde edilmiştir. Çalışmanın sonunda, klinik parametre değerleri ve histolojik bulgulara dayanılarak şu sonuçlar elde edilmiştir; Hastaların deney süresi boyunca özellikle incelenen dişlerinde yeterli plak kontrolü yapamadığı gözlenmiştir. Retansiyon yapılan grupta, kontrol grubuna göre gingival indeksin düşmediği ve mobilitenin arttığı görülmüştür. Supragingival plak yoksa subgingival plağın oluşmadığı saptanmıştır. Gerek plak kontrolü iyi olan, gerekse iyi olmayan dişlerde retansiyon etrafında plak kitlesi gözlenmemiştir. Plak indeksi 0 olan dişlerde sadece retansiyonun karşısındaki dişetinde hafif enflamasyon gözlenmiştir. Plak indeksi yüksek olan dişlerde ise dişetinin her tarafında enflamasyon görülmüştür.

57 SUMMARY The aim of the study was to investigate histologically, whether in deep pockets, overhanging retentions which are close to the apical region of the pocket causing potential subgingival plaque accumulation after peridontal treatment.. 37 teeth of 15 advanced peridontitis patients, with minimum 6 mm of pocket depth were participated the study. 4 teeth were assigned as first control group. 12 patients with 33 teeth were given an oral hygiene motivation. 37 teeth were treated with scaling and root planing. Protecting the soft tissue wall, the flaps were raised and root planing was carried out on the sement surface again. While overhanging retentions were created during flap operation on the sement surface on 19 teeth, no additional treatments were applied on 14 teeth. All the flaps which were elevated during operation were sutured in their original position. After 3 months 37 teeth were extracted with gingiva, keeping the gingiva intact. Histological sections were prepared from the soft and hard tissues. The results of the study can be summarized as follows: No sufficient plaque control of the selected teeth was observed on the patients during experimental study. In comparison with the control group, there was no decrease in the gingival and mobility indexes in the retention created group. It has been found out that if supragingival plaque accumulation is absent, there is no subgingival plaque accumulation. There was no plaque accumulation around the retention, in both the sufficient and insufficient plaque control groups.