Işık şiddetinin mikrofil ve hibrit kompozitlerin polimerizasyonu ve fiziksel özellikleri üzerine etkisinin araştırılması

Abstract

57 5.0ZET Görülebilir ışıkla aktive olan kompozit materyaller dental pazarda görülmeye başladığından bu yana bir çok klinik avantajları nedeniyle kimyasal olarak sertleşen materyallerden daha popüler olmaya başlamışlardır. Kompozit rezinlerde polimerizasyon ile birlikte yürüyen volumetrik kontraksiyon, marjinal bütünlüğün bozulmasını başlatarak adhezif restorasyonlarda destrüktif streslere neden olabileceği için önemli bir problemdir. Bu çalışmada farklı tip ve renklerdeki kompozitlerin polimerizasyon kontraksiyonları, mekanik özellikleri ve kavite adaptasyonları üzerine ışık şiddetinin etkisi araştırılmıştır. Polimerizasyon kontraksiyonunun belirlenmesi linometre ile gerçekleştirilmiştir. Bir mikrofil kompozitin ( Silux-Plus ) 3 ayrı rengi (XL,Y,DG) ile bir hibrit kompozitin (P50) tek rengi (Y) için 1.48 + 0.02 mm kalınlığındaki 8 örnekte ölçümler yapı Imiştır. Kompozit materyallerin seçilen her rengi için 700 mW/cm2 ve 175 mW/cm2 ışık şiddetleri, 60 sn ve 10 sn ışınlama süreleri kullanılmiştır. Kompozit rezinlerdeki kontraksiyon 23 + 1 °C de 15 dakikalık zaman periyodunda kaydedilmiştir. Linometre ölçümlerinden sağlanan örneklerin üst ve alt yüzeylerindeki sertlik ölçümleri Brinell Sertlik Testi kullanılarak belirlenmiştir. Işınlamadan 15 dakika sonra BSD'i ölçülen örnekler, 24 saat ve 1 hafta sonraki ölçümler için 23±1 °C 'de karanlık bir ortamda bekletilmişlerdir. Bu çalışmada kullanılan kompozitlerin aşınma direnci ACTA aşındırma cihazıyla belirlenmiştir. Silux-Plus'in XL ve DG rengindeki örnekler 700 mW/cm2 ve 175 mW/cm2 ışık şiddetleri ile 60 sn ışınlanmışlardır. Silux-Plus ve P50'nin Y rengindeki örnekler ise 700 mW/cm2 ışık şiddeti ile 60 ve 10 sn58 ve 175 mW/cm2 ışık şiddeti ile 60 sn ışınlanmışlardır. Aşındırma testinden sonraki materyal kaybı profilometrik ölçümlerle ]im derinliği olarak belirlenmiştir. Işık şiddetinde kompozit materyallerden geçtikten sonraki zayıflama, ışık kaynağı ile kaydedici bir sisteme bağlanmış radiometrenin ışığa duyarlı alıcısı arasına yerleştirilmiş 1.48 + 0.02 mm kalınlığında ve 5 mm çapındaki örneklerle saptanmıştır. Her renk için 700 mw/cm2 ve 175 mW/cm2 şiddetinde ışık verilerek kompozit materyalin kütlesi boyunca zayıflayan ışık hiç örnek yerleştirilmeden kaydedilen ışığın yüzdesi olarak ölçülmüştür. Bu çalışmada kullanılan ışık şiddetlerinin kompozitlerin kavite adaptasyonları üzerindeki etkisini belirlemek için in-vitro Class V kaviteleri açılmış, Silux-Plus ve P50'nin Y rengi seçilmiştir. Kompozit materyaller 700 mVV/cm2 ışık şiddetiyle 60 sn ve 10 sn ve 175 mW/cm2 ile 60 sn ışınlanmışlardır. örnekler restorasyon boyunca bukkolingual olarak ayrılmıştır. Replikalan çıkarılan örnekler SEM' de incelenmiştir. Polimerizasyon kontraksiyon ölçümlerinin sonucunda kompozitlerin, ışınlama süresi 60 sn olduğu sürece ışık şiddetindeki azalmadan etkilenmedikleri görülmüştür. Düşük ışık şiddeti ve kısa ışınlama süresinde kompozitlerin tüm renklerine ait eğrilerde önemli bir düşüş saptanmıştır. Yüzey sertliği ölçümlerinin sonuçlarına göre Silux-Plus'a ait tüm sertlik değerleri P50' den düşük bulunmuştur. Kompozit rengi ne olursa olsun örneklerin üst yüzeylerine ait sertlik değerlerinin alt yüzeylere ait değerlerden daima yüksek olduğu saptanmıştır. Düşük ışık şiddeti ve kısa ışınlama süresinde bu fark daha yüksek bulunmuştur. Tüm ürünlerin sertlik değerleri zaman içinde artış göstermiştir. Aşındırma ölçümleri sonuçları, Silux-Plus' in koyu renginin aşınma direncinin açık renklerden daha düşük olduğunu göstermiştir. P50'nin aşınma direnci Silux-Plus' in tüm renklerinin aşınma direncinden daima daha yüksek bulunmuştur. Kompozitlerin aşınma direncinin, ışık şiddetindeki59 değişiklerden değilde kısa süreli ışınlamadan daha fazla olumsuz etkilendiği görülmüştür. Kompozit rezinin renginin ışığı geçirmede önemli bir rol oynadığı saptanmıştır. Düşük ışık şiddeti kompozit kütlesi boyunca yüksek ışık şiddetinden daha az kayba uğramıştır. Kavite adaptasyon testinin sonuçlarına göre 700 mW/cm2 ışık şiddeti kullanıldığında daha fazla defekt saptanmıştır. Her iki kompozit tipi yüksek ışık şiddetinden aynı oranda zarara uğramıştır. Bu çalışmanın sonuçları gözönüne alındığında, düşük ışık şiddeti kullanarak kompozit rezinlerde iyi bir kavite adaptasyonu yanında yüksek oranda konversiyona ve mekanik özelliklere ulaşmanın mümkün olabileceği sonucuna varılabilir.

60 6. SUMMARY Since visible light-activated composite materials were put on the market, they became more popular than the chemically curing materials, because of their many clinical advantages. The volumetric contraction associated with the polymerization of resin composites is an important problem as it leads to marginal discontinuity and can cause destructive stresses in adhesive restorations. In the present study the influence of light intensity on polymerization contraction, mechanical properties and wall-to wall adaptation of different types of resin composites at various shades was investigated. Determination of polymerization shrinkage was performed with a linometer. Three shades (XL,Y,DG) of a microfilled composite (Silux-Plus) and one shade of (Y) a hybrid composite (P50) were carried out on 8 samples at 1.48 + 0.02 mm thickness. Light intensities of 700 mW/cm2 and 175 mW/cm2 as well as the irradiation time of 60 sec and 10 sec for each shade of composite material used were performed. The contraction of composite resin was registered continously for a period of 15 min at 23 + 1 °C. In this study the hardness measurements at the bottom and top surfaces of the samples that were provided from the linometer measurements were carried out by means of the Brinell Hardness Test. After the 15 minutes measurements, the samples were stored in the dark at 23 T 1 °C before further testing at 24 hours and one week. The wear resistance of the composite materials used in this study was determined with the ACTA wear machine. XL and DG shades of Silux-Plus samples were cured at 700 mWY cm2 and 1 75 mW/ cm2 light intensities for a period of 60 sec. The samples of Y shade of Silux-Plus and P50 were cured at a light intensity of 700 mWV cm2 for 60 sec. and 10 sec. curing time and at61 a light intensity of 175 mW/ cm2 for 60 sec. curing time.The loss of material after wear test was determined in jim depth by profilometric measurements. The determination of attenuation of light through the composite resin was determined by placing samples of 1.48 + 0.02 mm thickness and 5 mm in diameter between the light guide tip and the photocell part of the radiometer which was connected to the recording system. The attenuation of the light through the resin composite was determined as a percentage of recorded radiation of the light without any sample in the set-up. To determine the influence of the light intensities used on the cavity adaptation of the composites, in-vitro Class V cavities were prepared. The yellow shades of Silux-Plus and P50 composites materials were used in this study. Composite materials were cured at a light intensity of 700 mW/ cm2 during 60 sec. and 10 sec. and a light intensity of 175 mW/ cm2 during 60 sec. The samples were sectioned buccolingually through the restoration. The replicas of the cut sections were examined with a scanning electron microscope. From the results of polymerization contraction measurements it was seen that the various composites were not much affected by the variety of light intensity as long as the curing time is 60 sec. With regard to the low light intensity and the short period of curing time a significant decrease at the curves of all the shades and the types of the composite was seen. According to the results of the hardness measurements, the overall hardness values of Silux-Plus were lower than those of P50. Regardless of resin shade, the hardness at the top surfaces was always higher than those at the bottom.This difference was greater when a low light intensity and short curing time was employed. The hardness values for all the products increased with the time. The results of wear measurements indicated that the wear resistance of the dark shade of Silux-Plus was less than that of lighter shades. The wear resistance of P50 was always better than those of various shades of Silux- Plus. It was seen that the wear resistance of the composites tested were more negatively affected by the short irradiation time than the variety of the light intensity.62 It was determined that the shade of composite plays an important role in transferring light. The attenuation of the low light intensity was less than that of the high light intensity. According to the results of cavity adaptation of the composites, there were more visible defect when light intensity of 700 mW/cm2 was used. Both types of composites were damaged by high light intensity at the same level. Considering the result of this study, it may be concluded that it is very well possible to achieve a high rate of conversion and mechanical properties in addition to a good cavity adaptation of composite resins by use of low light intensity.