Transdermal film formülasyonları üzerinde çalışmalar

Abstract

ÖZET Felodipin anjina pektoris ve hipertansiyon tedavisinde kullanılan bir kalsiyum kanal blokörüdür. Organizmada önemli ölçüde ilk geçiş etkisine uğramakta ve dolayısıyla biyoyararlanımı düşmektedir. Lipofilik özelliği olduça yüksektir. Felodipinin transdermal yolla kullanılabileceğinden hareketle, polimetakrilik asit türevi polimerler, (Eudragit RL/RS 100) kullanılarak matris tipi transdermal bir preparat hazırlanması amaçlanmıştır. Eudragit RL ve RS 100 polimerleriyle, çözücü uçurma yöntemi ile filmler hazırlanmıştır. Formüllerde polimer olarak sadece Eudragit RL veya RS ve değişen oranlarda RL/RS karışımları kullanılmıştır. Yardımcı madde olarak olarak da triasetin, dibutilftalat, gliserin, polietilenglikoller (PEG 200, 400, 600, 1000), propilenglikol ve etoksidiglikolden yararlanılmıştır. Etken maddenin filmlerden in vitro saliminin incelenmesi amacıyla F.D.A'nın transdermal preparatlar için önerdiği yöntem kullanılmıştır. Deneylere sadece RL 100 ve RS 100 içeren filmlerle başlanmış, ancak istenen amaca ulaşılamamıştır. Daha sonra hazırlanan formülasyonlarda değişik oranlarda RL/RS 100 karışımı içeren formüller hazırlanmıştır. Bu filmlerin in vitro salım profilleri incelendiğinde filmdeki Eudragit RL oranının artmasıyla felodipin saliminin arttığı görülmüştür. Formüllere, hem filmlerin esnekliğini, hem de deriden penetrasyonunu arttırmak amacıyla değişik yardımcı maddelerin ilave edilmesi amaçlandığından, RL/RS'i % 50 oranında içeren formül üzerinde çalışılmıştır. Eudragit RL/RS'i %50 oranında içeren formüle değişik oranlarda etken madde yüklemesi yapılmıştır(%3-20). Etken madde yüklemesiyle felodipinin filmden çıkış hızının arttığı görülmüştür.Eudragit RL/RS'i % 50 oranında içeren formüle değişen oranlarda (% 2, 5, 10) değişik yardımcı maddeler (PEG 200, 400, 600, 1000, gliserin, propilenglikol, etoksidiglikol ) katılarak salıma etkisi incelenmiştir. Bu formüller içinde % 10 oranında gliserin, etoksidiglikol ve propilenglikol içeren filmlerin farmakokinetik parametrelerden hareketle hesaplanan salım hızına göre çizilen hedef profile en yakın profili verdiği görülmüştür. Hedef profile en uygun etken madde saliminin elde edildiği filmlerle çevresel yapışkan materyal kullanılarak transdermal preparatlar hazırlanmıştır. Hazırlanan transdermal preparatlarda en yüksek salım % 20 oranında propilenglikol veya etoksidiglikol ve 20 mg etken madde içeren formülasyonlarla elde edilmekle birlikte, hedef profile, tam uygunluk olmadığı ve başka yapışkan materyalin denenmesinin yararlı olacağı sonucuna varılmıştır. Ayrıca in vitro salım ile filmlerin su buharı geçirgenliği ve camsı geçiş sıcaklığı arasındaki ilişki incelenmiştir. Filmdeki su buharı geçirgenliği arttıkça in vitro salımın arttığı gözlenmiştir. Camsı geçiş sıcaklığı ve ilaç difüzyonu arasında tam bir ilişki kurulamamıştır.

Different proportions of the adjuvants(% 2, 5, 10), such as polyethylenegylocols 200, 400, 600, 1000, glycerol, propyleneglycol and ethoxidiglycol were added to the films and the effect of these adjuvants to the release rate of drug from the films was investigated. The release profiles of the films which contained 10 percent of glycerol, ethoxydiglycol and propylene glycol were in most agreement with the target profile, which was plotted according to the pharmacokinetic parameters. Transdermal preparations were prepared with the most suitable films by using adhesive rim. Although the highest release rate from the transdermal preparations was obtained with the formulations that contained 20 % of adjuvants(propyleneglycol or ethoxydiglycol) and 20 mg of drug, this was not near enough to the target profile and it might be useful to try another adhesive material. The relationships among the in vitro release of drug from the films, water vapor transmission and glass transition temperature was examined. It was found that the in vitro release rate of drug was increased as the water vapor transmission of the films increased. However, no relation were established between glass transition temperature and in vitro release of the drug.Different proportions of the adjuvants(% 2, 5, 10), such as polyethylenegylocols 200, 400, 600, 1000, glycerol, propyleneglycol and ethoxidiglycol were added to the films and the effect of these adjuvants to the release rate of drug from the films was investigated. The release profiles of the films which contained 10 percent of glycerol, ethoxydiglycol and propylene glycol were in most agreement with the target profile, which was plotted according to the pharmacokinetic parameters. Transdermal preparations were prepared with the most suitable films by using adhesive rim. Although the highest release rate from the transdermal preparations was obtained with the formulations that contained 20 % of adjuvants(propyleneglycol or ethoxydiglycol) and 20 mg of drug, this was not near enough to the target profile and it might be useful to try another adhesive material. The relationships among the in vitro release of drug from the films, water vapor transmission and glass transition temperature was examined. It was found that the in vitro release rate of drug was increased as the water vapor transmission of the films increased. However, no relation were established between glass transition temperature and in vitro release of the drug.