Türkiye basketbol deplasmanlı erkekler 1. ligi basketbolcularının yaralanma olgusuna ilişkin tutum ve davranışları

Abstract

ÖZET Bu araştırma Türkiye I Lig Erkek Basketbol takımlarında oynayan basketbolcular üzerinde yapıldı (n= 100). Çalışmaya katılan deneklerin yaralanmaya ilişkin tutum ve davranışlarını belirlemek için dağıtılan anket formunda; sporcular geçirdiği yaralanmalar, yaralanma bölgeleri, sıklığı, yaralanmanın antrenman faktörleriyle olan ilişkisi, yaralanma sonucu antrenmandan ne kadar uzak kaldığı, ilk müdahale, teşhis ve tedaviye ilişkin bulgular, genel sağlık ve fiziksel uygunluk değerlendirmelerine ait sorular yöneltildi. Anket sonuçlarının istatistiki değerlendirmeleri X2 analizi yapıldı. Değerlendirmeler sonucunda çalışmaya katılan deneklerin, düzenli fiziksel ve sağlık muayenesinden geçmedikleri, en sık yaralanma bölgelerinin alt extremitede ve ayak bileğinde olduğu(% 58.49) ve sıçrama bacağı yaralanması olduğu saptandı. Deneklerin yaralanmalarının teşhis ve tedavisinde olumlu bir tutuma sahip olmadıkları yaralanma sonucu tedavilerinin büyük ağırlıkla spor kulübünde (% 50.00) veya evde (% 16.18) yapıldığı gözlendi. Bu çalışmanın ışığında; sporcu, antrenör ve masörlerin eğitimlerine önem verilmesi, sporcuların sezona sağlıklı başlayabilmesi ve önceki yaralanmaların tekrarlanmaması amacıyla, sağlık kontrollerinin yapılması, antrenör, doktor, masör ve kulüp yöneticilerinin ortak çalışması sonucuna varılmıştır.

67 SUMMARY This research has been realized with the basketball players who are playing in the first league male basketball teams. (N=100). In the questionnaire that is distributed to determine the attitude and considerations of the subjects, involved in the study, related to in juries; questions about the injuries that the athletes have experienced, the areas of injuries, their frequency, the relationship of injuries with the training factors, how long they stay away from training as a result of injuries, first aid, findings related with diagnosis and treatment, eva luation of general health and physical fitness are directed. The statistical evaluation of the questionnaires have been done through Chi Square (X2) Analysis. As the result of the evaluations, it has been determined that the subjects involved in the study do not go through regular physical examinations, the most frequent injury areas are the lower extremity, ankle (% 58.49 both) and (leg used dunnig jum ping). It has also been observed that the subjects do not have a positive attitude toward the diagnosis and treatment of injuries, at in the Sport Club (% 50) or at home (% 16.8). In the light of this study it has been concluded that emphasis must be given to the training of the athletes trainers and masseurs; regular health controls of the athletes must be done in order to ensure that they begin the season healthy and to prevent the former injuries from recurring; trainers, medical personnel, masseurs, and club ad ministrators must work in collaboration.