Doğu Akdeniz bölgesinde respiratuar allerjilerde ev tozu akarlarının rolü

Abstract

ÖZET Bu araştırma, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Ço cuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalının Al ler j i ve İm münoloji Biriminde astma bronşiyale ve/veya allerjik rinitli 93 hastada yapılmıştır. Hastaların 53'ü kız, 40' ı erkek olup yaş ortalaması 7 + 2. 4' tür. Hastaların evlerinin yatak odalarından getirdikleri tozlarda akar sayımı yapılmıştır. Hastalardan 17' si 4 ay,44'ü son 3 ay, diğerleri ise düzensiz olarak toz örnekleri getir mişlerdir. Mayıs ayında 30, haziran ayında 64, temmuz ayında 73 ve ağustos ayında 69 olmak üzere toplam 236 toz örneği gal- miştir. Toz Örneklerinin 205 inde akar bulunmuş (%86. 8), 31' in de (%1 3. 2) akar bulunamamış ve akar bulunan toz örneklerinden 37792 akar sayılmıştır. Canlı akarlar ölülere oranla çok faz la bulunmuştur. Aylar arasında akar dağılımları istatistiksel bir fark göstermemiştir (p > 0.05). Adana'ya ait 184 örnekten 25274, İçel'e ait 36 örnek ten 2314 ve Hatay'a ait 16 örnekten 10204 akar sayılmıştır. İstatistiksel olarak Adana ile İçel arasında bir fark buluna-- 58 - mamış(p> 0.05), ancak Hatay hem Adana hem de İçel ile farklı bulunmuş tur (p< 0.05). Nem ve ısıyla akar yoğunluğu arasında pozitif bir iliş- ku bulunmuştur. Deri testi uygulanan 47 hastadan 32'si(% 68) ev tozu na duyarlı, ev tozuna duyarlı hastalardan 31'i(% 96.8) D.ptere, 28*i(% 87.5) D.farinae'ya duyarlı bulunmuşlardır. Deri testi yapilan hastalardan biri hariç diğerlerinin evinde akar bulun muş tur. Evde akar varlığı ile D.pter duyarlılığı arasında is tatistiksel bir ilişki vardır (p< 0.05), ancak D.farinae duyar lılığı arasında istatistiksel bir ilişki bulunamamıştır (p> 0.05) Ev tozu ile D.pter ve D.farinae duyarlılığı arasında çok yakın bir ilişki bulunmuştur (p< 0.001).