Akut miyokard infarktüsü sonrasında sol ventrikülde trombus sıklığı emboli riski ve antikoagülan tedavinin rolü

Abstract

ÖZET İlk kez Akut Miyokard înf arktüsü (AMÎ) geçiren, teknik olarak iki boyutlu ekokardiografi ile yeterli görüntü elde edilebilen 103 hasta çalişma kapsamına alxndi. Hastalarxn 67 tanesi anterior AMÎ (% 65) ve 36 tanesi inferior AMİ (% 35) olarak tesbit edildi. Hastalara yatışlarının 3., 7., 15. günle rinde ve 1./ 2., 3., 6., ve 12. aylarda ekokardio grafik muaye ne yapıldı. Hastalarla ilgili bilgiler formlara ve görüntüler video kasete kaydedildi, inferior AMİ'lü hastalarda sol ventrikül trombüsü (SVT) teşhis edilmemesi sebebiyle, 1. aydan sonra takibe çağırılmadılar. Anterior AMÎ'lü bütün hastalarda birlikte apikal duvar hareket bozukluğu bulundu. SVT tanısından sonra hastalar üç gruba ayrıldı. Grup I, SVT' lü ve heparin-kumadin tedavisi uygulanan 10 has tayı kapsamaktaydı. Grup II, SVT'lü, günde 300 mg aspirin verilen 20 hastadan oluşmaktaydı. Grup III ise SVT bulunmayan, günde 300 mg aspirin verilen 37 hastayı temsil etmekteydi. Grup I 'deki hastalarda trorriboembolik olay gözlenmedi. Ancak bir hastada (% 10) ciddi sistemik kanama meydana geldi. Grup Il'deki hastaların 3 tanesinde (% 15) trornboemboli oluştu. Embolik olaylar 1., 3. ve 9. aylarda, serebral emboli olarak teşhis edildi. Grup III' deki hastalardan birinde(% 2.7),-44- 7. ayda femoral emboli bulundu. SVT erimesi yönünden hastalar değerlendirildi. Grup I» deki kumadin verilen hastaların tamamında SVT erimesi 2 ay da tamamlandı. Grup II* deki aspirin alan hastalarda ise SVT erimesi % 95' inde ilk 3 ayda meydana geldi. SVT'lü bir hasta da trombüs 12. aya kadar devam etti. Sonuç olarak araştırma bulgularımız, anterior AMI'lü hastalarda, SVT'ünün sxk görüldüğünü, SVT erimesinin ilk 3 ay da en fazla oluştuğunu, oral antikoagülan tedavinin, SVT eri mesini hızlandırdığını ve sistemik arteryel emboli riskini azalttığını destekler niteliktedir. Ancak oral antikoagülan tedavinin kanama riski gözardı edilmemelidir.