Nazal ve paranazal sinüs patolojilerinde nazal mukosilyer aktivite hızı

Abstract

ÖZET Burnun solunum havasını temizleme görevi, koordine ve kuvvetli bir sityer aktivite ile birlikte optimum özelliklere sahip olan mukus sekresyonunun bulunuşuna bağlıdır. Mukosilyer aktivitedeki bozukluklar solunum sistemini, hatta organizmanın sağlığını tümü ile etkilemektedir; bu nedenle burnun bu görevinin bilinmesi sağlık yönünden oldukça önem kazanmaktatır. Sinüzit, septum deviasyonu ve tozlu ortamda çalışmanın, nazal mukosilyer aktivite üzerine etkilerini ve bu patolojilerin nazal mukozada histopatolojik değişiklik oluşturup oluşturmadığını araştırmak amacıyla çalışmamızı planladık. Olgular normal, sinüzitli, septum deviasyonlu ve tozlu ortamda çalışan işçiler olmak üzere 4 grupta incelenmiştir. Nazal mukosilyer aktivite hızı Anderson ve arkadaşları tarafından tanımlanan sakkarin yöntemi ile araştırılmıştır. Fizyolojik çevre şartlarında uyguladığımız araştırmamızda, kontrol grubumuzdaki insanlarda ortalama nazal mukus akış hızı 1.17 cm / dakika olarak bulunmuştur. Sinüzitli hastalarımızda 0.40 cm / dakika, septum deviasyonlularda 0.50 cm / dakika ve tozlu ortamda çalışan işçilerde ise 0.48 cm / dakika olarak ölçülmüştür. Bu 3 grubu kontrollerle karşılaştırdığımızda hızlar arasındaki fark, istatistiksel yönden anlamlı bulunmuştur. Sinüzitli, septum deviasyonlu ve tozlu ortamda çalışanları kendi aralarındaki mukus akış hızlarının karşılaştırılmasında, farkın istatistiksel yönden önemsiz olması, bu 3 grupta meydana gelen patolojik değişikliklerin benzer nitelikte olabileceğini düşündürmüş ve histopatolojik incelemelerimiz bunu doğrulamıştır. Sonuç olarak; mukoza ve submukozada meydana gelen bu histopatolojik değişikliklerin, mukosilyer aktivite hızını yavaşlattığı kanısına varıldı. 32