Distal özofagus ve kardia tümörü nedeni ile kliniğimizde tedavi edilmiş olan 63 olgunun incelenmesi

Abstract

71 ÖZET Distal özofagus ve kardia kanserlerinin tedavisi zordur çünkü hastaların büyük bir kısmı tanı konulduğunda ileri evrelere ulaşmış, olmaktadır. Bu nedenle hastalara küratif cerrahi rezeksiyondan ziyade palyatif tedavi uygulamak gerekmektedir. Kliniğimizde 1980 ile 1993. yıları arasında distal özofagus veya kardia tümörü nedeni ile tedavi edilmiş olan 63 hastanın dosya kayıtları retrospektif olarak incelendi. Tedavi şeklini belirlemek amacı ile hastalarımızın tümüne öncelikle bir laparotomi uygulandı. Hastalarımızın 18 'ine küratif rezeksiyon, 6' sına palyatif rezeksiyon (rezektabilite oranı %38), 12'sine endoözof agial Haring tüpü, 18 'ine gastrostomi veya jejunostomi, l'ine bypass ve 8 'ine sadece eksploratris laparotomi uygulandı. Toplam olarak hastaların 12 'sinde (%19) mortalite ve yine 12 hastada postoperatif komplikasyon gelişti. Cerrahi rezeksiyon uygulanan hastalarda mortalite %20.8, endoözof agial entübasyon uygulananlarda ise %8.3 bulunmuştur. Postoperatif komplikasyonların cerrahi rezeksiyon uygulanan hastalarda istatiksel olarak anlamlı oranda fazla olduğu tesbit edilmiştir. En uzun sürvi cerrahi rezeksiyonlardan sonra elde edilmiştir (ortalama 15 ay). Uygun olgularda kürü veya iyi palyasyonu sağlayan cerrahi rezeksiyonun uygulanması gerektiği; sadece palyasyonun gerekli olduğu olgularda endoözofagial72 entübasyonun yeterli semptomatik rahatlama sağlaması ve güvenilir olması nedeni ile uygulanması Önerilmektedir. Ayrıca diğer palyatif tedavi yöntemleri literatür bilgilerinin ışığı altında tartışılmaktadır.