Furkasyon defektli molar dişlerin rezektif tedavilerinin klinik değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Ağızda en çok kaybedilen molar dişlerde furkasyonun anatomisi nedeniyle cerrahi, cerrahisiz ve regeneratif tedavilerin yeterince başarılı olamadığı saptanmıştır. Kök rezeksiyonu işlemleri, furkasyon lezyonlu molar dişlerin tedavisinde önemli bir alternatif oluşturmaktadır. Literatürde periodontal iyileşmeyi tam olarak değerlendirmek amacıyla kullanılan plak indeksi, gingival indeks, mobilite, sondalanan cep derinliği, ataşman seviyesi, dentogingival ataşman miktarı, radyografiler ve `bone sounding` gibi ölçme ve değerlendirme yöntemlerinin tümünün kullanıldığı bir çalışmaya rastlanılamamıştır. Bu çalışma tüm ölçme ve değerlendirme yöntemleri kullanılarak, periodontitisli kök çekildikten sonra, kalan kök ya da köklerin periodontal dokularının bu işleme verdikleri cevaplan klinik ve radyografîk olarak değerlendirmek ve çekilen kökün soketindeki alveol kemiği seviyesindeki değişiklikleri incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma 20 hastaya ait 12 mandibuler ve 8 maksiller olmak üzere toplam 20 diş üzerinde gerçekleştirilmiştir. Tedavi öncesinde yapılan ölçümler 6. ayda tekrarlanmıştır. 6. ayda plak ve gingival indeks değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir azalma meydana gelmiştir. Kök çıkarıldıktan sonra kalan kök veya köklerdeki mobilitenin başlangıca göre arttığı ancak 6. ayda dramatik olarak azaldığı bulunmuştur. Cep derinliği gerek sağlıklı gerekse furkal bölgede başlangıca göre azalmıştır. FurkalIll bölgede bu azalmanın daha fazla olduğu görülmüştür. Sondalanan cep derinliği tedaviden sonra septal bölgede, sağlıklı ve furkal bölgedekinden daha yüksek bulunmuştur. Tedaviden sonra dentogingival ataşman miktarı, sağlıklı ve furkal bölgede başlangıca göre önemli miktarda artmış ve bu artışın da furkal bölgede daha fazla olduğu bulunmuştur. Yine, furkal bölgede sağlıklı bölgedekinden daha fazla ataşman kazancı olmuştur. `Bone sounding` ile sağlıklı, furkal ve septal bölgelerde alveol kemiği kaybı olduğu, 4. bölgede ise alveol kemiği kazancı olduğu saptanmıştır. Radyografi ile de benzer bulgular elde edilmiştir. Araştırmamızda uygulanan kök rezeksiyonu tekniği ile, kalan kök veya köklerde çentik oluşturulmamakta ve furkasyonda çatı uzantısı bırakılmamaktadır. Rezeke edilen diş ve komşu dişe uygulanan adeziv uzantılı bölümlü sabit protezin, hastalarda başarıyla fonksiyon gördüğü saptanmıştır. Bruksizmin, kök rezeksiyonu uygulanmış dişlerde kök kırıklarına yol açabileceği görülmüştür. Periodontitisli kökün çekiminden sonra kalan kök ya da köklerde hasta optimum plak kontrolü yaptığmda periodontal dokuların sağlıklı hale geldiği ve bu sağlıklı durumun devam ettirilebildiği saptanmıştır.

ABSTRACT It has been well documented that success of surgical, nonsurgical and regenerative periodontal treatments was less in the molar teeth, which are most frequently lost due to the furcation anatomy. The aims of the present study were to clinically and radiographically evaluate the response of periodontal tissues of the retained root/roots following the resection of involved root/roots and to investigate the changes of alveolar bone levels in extraction sockets by means of detailed measurement and assessment methods. Twelve mandibular and 8 maxillary furcation involved molars in 20 patients were included in the present study. Clinical and radiographic evaluations were performed at baseline and repeated at 6 month. Plaque index and gingival index scores statistically improved at 6 month compared to baseline. Immediately after the root resections, mobility of the retained root/roots increased when compared to baseline, however, dramatically decreased at 6 * month. Probing depth diminished significantly compared to baseline in furcal and healthy areas. In furcal area probing depth decrease was significantly greater than the healthy area. In the septal area, probing depth was higher than healthy and furcal area at 6 * month. Amount of dentogingival attachment in healthy and furcal area statistically increased in comparison to baseline and this increase was higher in the furcal area at 6 month. In furcal area significantly more attachment gain was obtained than the healthy area at 6 * month. Healthy, furcal and septal areas exhibited alveolar bone loss as was measured by bone sounding, while 4 * area113 showed alveolar bone gain. Similar results were also obtained in radiographic evaluations. By means of the root resection method used in the present study, neither a notch was created, nor a residual ledge was leaved at the furcation in the retained root/roots. In the present study, it was observed that the partial fixed restoration with adhesive retained, which was cemented to the root-resected tooth and to neighboring tooth functioned successfully. Present study also demonstrated that bruxism may lead to root fractures in resected teeth. In conclusion, health of the periodontal tissues improves following extraction of the periodontitis involved root and this healthy condition could be sustained when the patients could perform optimum oral hygiene.