Adeziv simanlardan diş sert dokularına flor iyonu geçişinin EDS yöntemiyle araştırılması

Abstract

ÖZET Adeziv simanlardan diş sert dokularına floru r iyonu geçişinin EDS yöntemiyle araştırılması Yapısında florür bulunduran yapıştırma simanlarının fiorür serbestleme özelliklerine bağlı olarak, uygulandıkları dişlerde sekonder çürük gelişimini önledikleri ya da azalttıkları düşünülmektedir. Florür serbestleyen yapıştırma simanları arasında en bilinen grup cam iyonomer simanlardır. Bunun yanı sıra, günümüzde rezin modifiye cam iyonomer ve kompozit rezin simanlara da florür eklenerek florür serbestleme özelliği kazandırılmıştır. Çalışmamızda, sabit protetik restorasyonların yapıştırılmasında yaygın olarak kullanılan bir cam iyonomer, bir rezin modifiye cam iyonomer ve iki farklı kompozit rezin simandan diş sert dokularına florür geçişi araştırılmıştır. Bu dört farklı yapıştırma simanından 1. hafta, 1. ay, 3. ay ve 6. ay sonunda mine ve dentin dokularına geçen florür miktarının ve geçiş derinliklerinin saptanması için enerji dağılımsal x-ışını spektroskopi (EDS) analizi yönteminden yararlanılmıştır. Test edilen yapıştırma simanlarının tümünden, incelenen 125 um derinliğe kadar diş sert dokularına florür geçişi olduğu saptanmıştır. Geçiş oranları incelendiğinde, mine dokusunda yaklaşık 3 - 9 ve dentin dokusunda 3 - 18 kat florür oranı artışı elde edilmiştir. Cam iyonomer yapısındaki yapıştırma simanı daha fazla florür salımı gerçekleştirirken, en düşük florür geçişini kompozit rezin yapısındaki Variolink II vermiştir. Diğer iki siman arasında anlamlı farklar gözlenmemiştir. 101Cam iyonomer ve rezin modifiye simanlarda başlangıçta yüksek florür salımı gerçekleştiği ve florür salım hızının zamanla azaldığı; kompozit rezin simanlarda ise başlangıç florür serbestleme değerlerinin düşük olduğu, 3. aydan sonra artış gösterdiği gözlenmiştir. Yapıştırma simanının çözünürlüğünün düşük olması ve dişe adezyon ile bağlanması da florür serbestleme özelliği kadar çürüğün önlenmesinde önemlidir. Bu nedenle, her türlü sabit protetik restorasyonun dişlere sabitlenmesinde, florür salımı yapan, dişlere sıkıca bağlanabilen ve çözünürlüğü minimum düzeyde olan yapıştırma simanlarının kullanılmasının etkili olacağı düşüncesindeyiz. 102

ABSTRACT Evaluation of fluoride penetration from adhesive luting cements to dental hard tissues using EDS analysis. With their fluoride releasing properties, luting cements are supposed to prevent or inhibit secondary caries progression on the teeth they are applied. Glass ionomer cements are well-known fluoride releasing luting cements. Moreover, resin modified glass ionomer and composite resin cements possess fluoride releasing capacity by means of fluoride addition into their composition. In our study, the fluoride penetration from a glass ionomer, a resin modified glass ionomer and two different composite resin cements that are widely used in luting of fixed prosthetic restorations were evaluated. Energy dispersive x-ray spectroscopy analysis was utilized in the determination of the fluoride amount diffused into enamel and dentin from 4 different luting cements and its penetration depth at the end of 1st week, 1st, 3rd and 6th months. Fluoride penetration was observed through the evaluated depth of 125 urn from all the luting cements tested. When the penetration ratios were evaluated, approximately 3-9 times fluoride increase in enamel and 3-18 in dentin were obtained. The glass ionomer cement showed the highest fluoride release while the composite resin, Variolink II exhibited the lowest. No significant differences between the two other cements were achieved. 103It was observed that higher initial fluoride release from the glass ionomer and the resin modified glass ionomer cements decreased in time while the fluoride release from the composite resin cements was lower at early periods leading to an increase after the 3rd month. Decreased solubility and adhesion to tooth properties of a luting cement are as much important as the fluoride releasing capacity in caries prevention. Therefore, it is our opinion that the use of fluoride releasing, strongly bonded to teeth and minimally soluble luting cements would be more effective for the cementation of all types of fixed prosthetic restorations. 104