İlacı kesilen epileptik hastalarda rekürrens risk faktörlerinin analizi

Abstract

ÖZET Bu çalışmada Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Nörolojik Polikilinğine 1990-1995 yıllan arasında başvuran ve epilepsi tanısı ile takip edilip, tedavi sonunda AEİ'ı bir ayın üzerinde bir zaman sürecinde kesilen 97 hasta çalışmaya alındı. Çalışmaya alınan hastalarda AEİ kesim sonrası rekürrens oranı ve rekürrens zamanı üzerine etkili risk faktörleri incelendi. Hastalar nöbet tiplerine, nöbet başlangıç yaşlarına, AEİ öncesi nöbet sayılarına, nöbetlerin kontrol altına alınması için geçen zamana, nöbetlerin etyoloj isine, ilaç kullanım sürelerine, kullandıkları AEİ'lara, tanı ve kesim EEG bulgularına, ilaç kesim süreçlerine, radyolojik bulgularına, ailede epilepsi öyküsü ve geçmişte febril nöbet öykülerine göre ayrı ayn gruplara ayrıldı ve gruplar arasında rekürrens açısından fark olup olmadığı incelendi. Hastalarda rekürrens oranı %20.6 olarak saptandı. Rekürrens üzerine etkili risk faktörleri olarak kız cinsiyet, iki yaşın üzerindeki NBY ve altı ayın altında ilaç kesim süreci tespit edildi. Diğer gruplarda rekürens açısından bir fark tespit edilmedi. Anlamlı olarak bulunan risk faktörlerinin birarada bulunması ile rekürrens oranının daha da arttığı ve risk faktörlerinin kümülatif etkili olduğu saptandı. Rekürrens zamanına etkili risk faktöleri olarak ta NBY ve ilaç kesim süreci tespit edildi. Sonuç olarak prognoz üzerine olumsuz etkisi bilinen (ciddi nörolojik anormallik, orta-ağır MR, infantil spazm gibi bazı epilepsi türleri) risk faktörlerini taşımayan hastalarda ilaç kullanım süresini gereksiz şekilde üç-dört yıla uzatmamanın ve AEİ kesimini altı aydan önce sonlandırmamanın doğruluğu tespit edildi. Rekürrenslerin tamamının ilaç kesimine başladıktan sonra ki iki yıl içinde olması, AEİ'ı kesilen hastalarda ilk iki yılın kritik yıllar olduğunu ve yakın takip edilmelerinin gerekliliğini düşündürttü. Ayrıca kız cinsiyet ve iki yaştan büyük NBY' da rekürrens üzerinde anlamlı risk faktörleri olarak saptandı. 65