Soy olmayan metal alaşımlara katılan özel bir emülsiyonun alaşımın bazı fiziksel özellikleri üzerine etkisinin karşılaştırmalı incelenmesi

Abstract

-92- OZET Mekanik özellikler ağızda kullanılan restorasyonların başarısını önemli ölçüde etkileyen özelliklerdir. Dental alaşımların bu özelliklerini geliştirmeye yönelik çeşitli çalışmalar yürütülmektedir. Çalışmamızda bu amaçla üretilmiş olan bir emülsiyonun altı farklı soy olmayan alaşımın bazı fiziksel özellikleri ve mikroyapılan üzerindeki etkileri incelendi. Araştırma için soy olmayan alaşım olarak hareketli protezlerde kullanılan Co-Cr esaslı Wironit ve Vvlronium Plus, porselen alt yapı alaşımı olarak kullanılan Co-Cr esaslı Wirobond C ve Remanium 2000, Ni-Cr esaslı Remanium CS ve Wiron 99, emülsiyon olarak ise RK-Dur kullanılmıştır. Çekme dayanımı testi için her alaşımdan standartlara uygun olarak bar şekilli mum örnekler hazırlandı. Deney grubunu oluşturan mum örneklerin yüzeyine RK- Dur emülsiyonu uygulanırken, kontrol grubuna uygulanmadı. Tüm örneklerin dökümü üretici firmanın önerisi doğrultusunda yapıldı. Porselen alt yapı olarak kullanılan alaşımlar standartlara uygun olarak fırınlandı. Elde edilen örnekler çekme test cihazında 1,5 ± 0,5 mm/dak hızla çekilerek test edildi. Bu sırada kaydedilen gerilim-gerinim eğrilerinden bütün alaşımların kontrol ve deney gruplarının çekme dayanımı, akma dayanımı ve uzama değerleri belirlendi. Sertlik deneyi için Vickers sertlik belirleme tekniği kullanıldı. Çekme dayanımı testinde kullanılan örnekler, standartlarda öngörülen şekilde sertlik deneyi örneklerine dönüştürüldü. Elde edilen her bir örneğin sertliği, üç ayn ölçümün ortalaması alınarak belirlendi. Alaşımların mikroyapılannda meydana gelen değişimler, örneklerin alaşımın türüne göre kullanılan elektrolit, gerilim ve süre içinde elektrolitik olarak dağlanmasının ardından, metalografik mikroskopta 80 kez büyütme ile değerlendirildi. Çalışmamızda elde edilen sonuçlara göre, RK-Dur emülsiyonunun uygulanması, incelenen tüm alaşımların akma dayanımını istatistiksel olarak anlamlı ölçüde artıncı etki göstermiştir.-93- Emülsiyonun çekme dayanımı üzerindeki etkisi, Remanium CS dışındaki alaşımlarda artış şeklinde oluşmuştur. Ancak Wirobond C'de elde edilen artış ile Remanium CS'de elde edilen azalma istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Alaşımların uzama değerinin RK-Dur emülsiyonundan etkilenimi ise Wiron 99, Remanium CS, Wironit ve Wironium Plus alaşımlarında azalma, Wirobond C ve Remanium 2000 alaşımlarında ise artış şeklindedir. Diğer tüm alaşımlar uzama özelliğinde istatistiksel olarak anlamlı değişim ortaya koyarken, Remanium CS anlamlı olmayan bir değişim göstermiştir. vlckers sertlik testi ile belirlenen sertlik değerlerinin, RK-Dur emülsiyonundan etkilendiği gözlemlenmiştir. Bu etkilenim Remanium 2000, Wironit, Wironium Plus, Wiron 99 ve Remanium CS alaşımlarının sertliklerinde artış, Wirobond C'de azalma şeklinde gerçekleşmiştir. Ancak Remanium CS, Wirobond C ve Remanium 2000'de gözlenen değişimler istatistiksel olarak anlamlı değildir. incelenen tüm alaşımların mikroyapılannda uygulanan aşı materyaline (RK-Dur) bağlı olarak, çekirdek ^yapılarının küçülmesi ve sayılarının artması şeklinde gelişme elde edilmiştir.

-94- SUMMARY This dissertation was realized to find out the effects of a specially- developed emulsion on the mechanical characteristics of six different base metal alloys. In the study we used, as base metal alloys, Wironit and Wironium Plus, which is a Co-Cr base alloy and which is used in removable partial dentures and, as dental porcelain bonding alloys, Wirobond C and Remaium 2000, which is a Co-Cr base alloy, Remanium CS and Wiron 99, which is a Ni-Cr base alloy, and RK-Dur as an emulsion. Samples of bar-shaped waxes were made of each alloy according to standards in order to test tensile strength. While RK-Dur emulsion was applied to wax samples which were in the experimental group, no emulsion was applied to those in the control group. All the samples were cast by taking into consideration the recommendation made by the manufacturer. Alloys which were used as dental porcelain bonding were fired according to standards. Prepared samples were tested with the tensile testing machine by a tensile speed of 1.5 +/- 0.5 mm/m. Meanwhile, tensile strengths and yield strengths, and elongational values of all the alloys in the experimental and control groups were determined through stress-strain curves. Vickers hardness identification method was used to test hardness. The samples used in the tensile strength test were converted into the samples of hardness test as specified by standards. The hardness of each of obtained samples was identified by taking into consideration the mean values of three different tests. After the samples were electrolytically etched in terms of voltage, time, and electrolytes applied according to the kind of alloys used, the changes that occurred in the microstructures of the alloys were evaluated through a magnification of 80 times with a metalographic microscope. According to the results obtained from the present study, the application of RK-Dur emulsion significantly increased the yield strength of all the alloys which were examined. It was observed that the effect of emulsion on tensile strength increased for all the alloys. However, the increase was not assessed as being significant for Wirobond C and Remanium CS.-95- The effect of the RK-Dur emulsion on the elongational values of the alloys occurred differently. There were decreases in the effects of the RK-Dur emulsion on Wiron 99, Remanium CS, Wironium Plus and Wironit alloys and increases in the effects of the RK-Dur emulsion on Wirobond C and Remanium 2000 alloys. There was a significant decrease in the elongational values of Remanium CS alloy, while there was a significant increase in the elongational values of Wirobond C ve Remanium 2000 alloys. It was also found out that RK-Dur emulsion affected the hardness values identified by Vickers hardness test. As in the elongational values, the effects were contrary to one another. That is, there was a decrease in the hardness of Wirobond C whereas there was an increase in those of Remanium 2000, Wironit, Wironium Plus, Wiron 99 and Remanium alloys. However, there was not a significant difference between the increase in the hardness of Remanium 2000 and the decrease in the hardness of Wirobond C. Depending on the vascination material (RK-Dur) used in the microstructures of all the alloys, the grain structures became smaller and their number increased.