Proliferatif diabetik retinopati, proliferatif vitreoretinopati, travmatik vitreoretinopatide vitreus interlökin-6, interlökin-8 düzeyleri ve immünohistokimyasal yöntemle retina pigment epitel hücresi araştırılması

Abstract

Bu çalışmada, sitokinierden IL-6 ve IL-8'in proliferatif retinopatideki rolünü belirlemek için 14 proliferatif diabetik retinopatili (PDR), 10 proliferatif vitreoretinopatili (PVR), 10 travmatik vitreoretinopatili (travmatik PVR) hastada vitreus ve serum örnekleri, kontrol grubu olarak 15 kadavranın vitreus örnekleri ve 30 sağlıklı kişinin serum örnekleri çalışıldı. Fikse edilen sitolojik örneklere Papanicolaou ve immünohistokimyasal yöntemle monoklonal antisitokeratin ve lizozim çalışıldı. Vitreus IL-6 düzeyi, PDR'li 14 hastanın 12'sinde (%85.7), PVR'li 10 hastanın 8'inde (%80), travmatik PVR'li 10 hastanın tümünde (%100) artmış olarak bulundu. Kontrol grubundakilerin vitreus örneklerinin hiç birisinde IL-6 yüksekliği tesbit edilmedi. Vitreus IL-8 düzeyi PDR'li 14 hastanın 12'sinde (%85.7), PVR'li 10 hastanın 6'sında (%60), travmatik PVR'li 10 hastanın 10'unda (%100) ve sağlıklı kontrol grubunu oluşturan 15 örneğin Tinde (%4.7) artmış olarak bulundu. PDR'li ve PVR'li hasta grubunda vitreus IL-6 ve IL-8 arasında anlamlı bir korelasyon bulundu (herbiri için p<0.05). Her bir grubun vitreus IL-6 ve IL-8 düzeyleri hastalık grade'i ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç elde edildi (p<0.05). Vitreusun sitolojik değerlendirilmesinde PDR'li olgularda tüm hücre popülasyonuna makrofajların (%50), PVR'li olgularda RPE'nin (%60) hakim olduğu görüldü. Travmatik PVR'li olgularda RPE hücreleri ve makrofajlar seyrek olarak izlendi (%4, %4). Bulgularımız proliferatif retinopati patogenezinde IL-6 ve IL-8'in rolü olduğunu göstermektedir. Ayrıca yüksek bulunan IL-6 ve IL-8 düzeylerinin immünohistokimyasal olarak gösterilen RPE ve makrofajlardan kaynaklandığı söylenebilir. Anahtar Kelimeler: IL-6, IL-8, Retinal pigment epiteli, Makrofaj, Proliferatif diabetik retinopati, Proliferatif vitreoretinopati, Travmatik proliferatif vitreoretinopati 62

ÖZET Bu çalışmada, sitokinierden IL-6 ve IL-8'in proliferatif retinopatideki rolünü belirlemek için 14 proliferatif diabetik retinopatili (PDR), 10 proliferatif vitreoretinopatili (PVR), 10 travmatik vitreoretinopatili (travmatik PVR) hastada vitreus ve serum örnekleri, kontrol grubu olarak 15 kadavranın vitreus örnekleri ve 30 sağlıklı kişinin serum örnekleri çalışıldı. Fikse edilen sitolojik örneklere Papanicolaou ve immünohistokimyasal yöntemle monoklonal anti-sitokeratin ve lizozim çalışıldı. Vitreus IL-6 düzeyi, PDR'li 14 hastanın 12'sinde (%85.7), PVR'li 10 hastanın 8'inde (%80), travmatik PVR'li 10 hastanın tümünde (%100) artmış olarak bulundu. Kontrol grubundakilerin vitreus örneklerinin hiç birisinde IL-6 yüksekliği tesbit edilmedi. Vitreus IL-8 düzeyi PDR'li 14 hastanın 12'sinde (%85.7), PVR'li 10 hastanın 6'sında (%60), travmatik PVR'li 10 hastanın 10'unda (%100) ve sağlıklı kontrol grubunu oluşturan 15 örneğin Tinde (%4.7) artmış olarak bulundu. PDR'li ve PVR'li hasta grubunda vitreus IL-6 ve IL-8 arasında anlamlı bir korelasyon bulundu (herbiri için p<0.05). Her bir grubun vitreus IL-6 ve IL-8 düzeyleri hastalık grade'i ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç elde edildi (p<0.05). Vitreusun sitolojik değerlendirilmesinde PDR'li olgularda tüm hücre popülasyonuna makrofajların (%50), PVR'li olgularda RPE'nin (%60) hakim olduğu görüldü. Travmatik PVR'li olgularda RPE hücreleri ve makrofajlar seyrek olarak izlendi (%4, %4). Bulgularımız proliferatif retinopati patogenezinde IL-6 ve IL-8'in rolü olduğunu göstermektedir. Ayrıca yüksek bulunan IL-6 ve IL-8 düzeylerinin immünohistokimyasal olarak gösterilen RPE ve makrofajlardan kaynaklandığı söylenebilir. Anahtar Kelimeler: IL-6, IL-8, Retinal pigment epiteli, Makrofaj, Proliferatif diabetik retinopati, Proliferatif vitreoretinopati, Travmatik proliferatif vitreoretinopati 62