Tavşanlarda siyatik sinir iskemi-reperfüzyon deney modelinde Melatonin ve Octreotide`in sinir hasarını engellemedeki etkinliğinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu tez çalışmasında, tavşanlarda siatik sinir iskemi-reperfuzyon modeli oluşturularak octreotide ve melatonin'in lipid peroksidasyonu sonucu oluşan sinir hasarını engellemede etkinliğinin araştırılarak karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Deney grupları ağırlıkları 2200-2500 gr arasında değişen Yeni Zelenda cinsi tavşanlardan oluşturuldu. Çalışma için her biri 7 adet denekten oluşan 6 grup oluşturuldu. Kontrol grubundaki deneklere her hangi bir işlem yapılmadı. İkinci gruptaki deneklere 4 saatlik iskemik dönemi takiben 2 saatlik reperftizyon uygulandı. Üçüncü gruptaki deneklere iskemik dönemin başlangıcında Dördüncü gruptaki deneklere ise reperfuzyon başlangıcında 10 mg/kg intraperitoneal (İ.P.) melatonin verildi. Beşinci gruptaki deneklere iskemik dönemin başlangıcında, altıncı grup deneklere ise reperfuzyon başlangıcında 30 u.g/kg İ.P. octreotide verildi. Reperfuzyon sonrası sakrifiye edilen deneklerden alman siatik sinir örnekleri biokimyasal ve histopatolojik olarak incelendi. Cerrahi yöntem: 400 mg/kg Chloral Hydrate ile anestezi sağlandıktan sonra kommün femoral arter 4/0 ipek kullanılarak bağlandı. Daha sonra cilt 2/0 ipek ile sürüre edilip bacak kollateral dolaşımını engellemek tam uyluk hizasında turnike uygulandı. 4 saat süren iskemik dönemin ardından turnike serbestleştirildi ve cilt sürürleri tekrar açılıp kornmun femural arterdeki ipek bağ çözüldü. Bulgular: Sadece iskemi-reperfuzyon uygulanan grupta (grup2) doku MDA düzeyi 64,17±9,78 nmol/g doku olarak ölçüldü. Bu grupta histopatolojik olarak ağır derecede konjesyon, ödem ve aksonal/miyelin dejenerasyonu vardı. Grup 3'de doku MDA düzeyi 51,78±10,41 nmol/g doku, grup 4'de 50,65±14,77 nmol/g doku olarak ölçüldü. Histopatolojik olarak melatonin'in belirgin olarak konjesyon, ödem ve aksonal /miyelin dejenerasyonunu azalttığı görüldü. Grup 5 'de dokuMDA düzeyi 51,77±10,85 nmol/g, Grup 6'da 46,27±7.81 nmol/g olarak ölçüldü. Her iki grupta da histopatolojik olarak orta düzeyli dejenerasyon izlendi. Tartışma: Tavşanlarda siatik sinir dokusunda oluşturulan iskemi-reperfuzyon deney modelinde melatonin' in ve Octreotide 'in konjesyon, ödem, miyelin ve aksonal dejenerasyonu azalttığı görüldü. Melatonin'in etkinliği octreotide'in etkinliği histopatolojik olarak karşılaştırıldığında iskemi sonrası erken dönemde melatonin verilmesinin oluşabilecek hasan en az düzeye indirdiği bulundu. Octerotide'in reperfüzyonla birlikte verildiği deneklerde ise doku MDA düzeyleri dikkate alındığında sonuçlar oldukça olumluydu.Anahtar sözcükler: İskemi-Reperfüzyon hasan, Melatonin, Octreotide, Periferik sinir

Objective: Comparison of the efficacy of melatonin and ocreotideon prevention of neural injury, resulted from lipid peroxidation by forming ischemia-reperfusion experimental model of nervus ischiadicus in rabbits was aimed in this thesis. Material and method: Rabbits were divided into six groups, each groups included seven rabbits which were 2200 to 2500 gram weight. No administration were treated the rabbits in control group. After ischemic period for 4 hours, reperfusion was carried out for 2 hours in second group. Melatonin was treated as 10 mg/kg intraperitoneally at the beginning of the ischemic period in third group and at the beginning of reperfusion in forth group. Ocreotide was treated as 30 mg/kg intraperitoneally at the beginning of the ischemic period in fifth group and at the beginning of reperfusion in sixth group. The samples that taken from nervus ischiadicus of sacrified rabbits after reperfusion, were investigated biochemically and histopathologically. Surgical method: Arteria femoralis communis was tied by 4/0 silk after the anesthetizing with 400 mg/kg of chloral hydrate. Then, skin was sutured by 2/0 silk and tourniquet was carried out just on the femur to occlude the collateral sirculation after the ischemic periok for 4 hours, tourniquet was released and skin sutures bound on arteria emoralis communis were reopened. Findings: tissue levels of MDA were measured as 64.17±9.78 nmol/g tissue in only the second group which ischemia/reperfusion was carried out. There was over-congestion, edema and acsonal/myelin degeneration histopathologically in this group. Tissue levels of MDA weremeasured 51.78±10.41 and 50.65 nmol/g tissue in group 3 and group 4, respectively. It was seemed that melatonin reduced the congestion, edema and acsonal/myelin degeneration. Tissue levels of MDAwere measured 51.77+10.85 and 46.27±7.81 nmol/g tissue in fifth and sixth groups, respectively. In both group, there was moderate degeneration histologically. Discussion: It was seemed that melatonin and ocreotide reduced the congestion, edema and acsonal/myelin degeneration in the experimental model of ischemia/reperfusion formed in nervus ischiadicus in rabbits. When efficacy of ocreotide and melatonin were compared histopathologically, it was found that melatonin administration in early stage after ischemia reduced the injury. In rabbits which ocreotide administrated with reperfusion the results was rather affirmative from the point of tissue MDA levels.Key words: ischemia-reperfusion injury, melatonin, ocreotide, peripheric nerve