Habituel abortus vakalarında paternal lenfosit ile yapılan immün tedavinin yeri

Abstract

ÖZET Habituel abortus bir hastanın üç veya daha fazla spontan birinci trimester düşük yapması olarak tanımlanır. Paternal lenfositlerle yapılan immun tedavi hakkında bir takım şüpheler mevcuttur. Bazı çalışmalar başarılı sonuçlar ortaya koyarken, diğer bazı çalışmalarda tedavi grubu ile kontrol grubu arasında anlamlı bir fark gösterilememiştir. Bu araştırmalardaki problem hasta topluluğunun heterojen olmasıdır. Bu tezin amacı kesin kriterlere uyularak seçilmiş bir grup habituel abortus hastasında immun tedavinin başarısını araştırmaktır. Çalışma için 185 habituel abortus hastası değerlendirildi ve en az 3 erken düşüğü olan (12. Gebelik haftası öncesi), 24. Gebelik haftasını aşan gebeliği olmayan 48 hasta bu çalışmaya dahil edildi. Tüm hastaların karyotipleri normal, uterus anatomik yapıları doğal, otoimmun faktörleri negatif ve bazı luteal faz yetmezliği gösteren hastalar hariç, hormon düzeyleri normaldi. Tüm hastalarda APCA ve EAI testleri negatif sonuç verdi. Paternal lenfositlerle annenin aşılanması anlamına gelen immun tedavi 36 habituel abortus hastasına uygulandı. Tedavi sonrası 28 gebelik oluştu ve 22 hasta gebeliği başarı ile tamamladı. Grubumuzda immun tedavi % 78.6 oranında başarılı oldu. İmmun tedavide en önemli nokta bu tedaviden en fazla yararlanacak hastaların seçimidir. Kullandığımız seçim metodunun oldukça etkiü olduğunu görmekteyiz. Paternal lenfositlerle yapılan immun tedavinin habituel abortusun önlenmesinde ucuz ve etkili bir metot olduğunu düşünüyoruz. Anahtar sözcükler: habituel abortus, immun tedavi, paternal lenfosit iv

ABSTRACT IMMUNOTHERAPY WITH PATERNAL LYMPHOCYTES FOR RECURRENT PREGNANCY LOSS PATIENTS Recurrent pregnancy loss is defined as three or more consecutive first trimester spontaneous abortions. As a therapy immunization with paternal lymphocytes may doubtfully because some studies showed successful results, but in some other studies the study group was not significantly different than the control group. Problem in this studies was the heterology of the patient collectives. The aim of this study is to show how effective is the immunotherapy in regard to strict patients selection criteria. We evaluated 185 recurrent pregnancy loss patients and this study included only 48 patients with 3 early pregnancy losses (before 12. gestational week) and without any previous pregnancy beyond 24th week of gestation. All patients did show normal karyotypes, normal anatomic structure of uterus, no autoimmune factors and normal hormone values, except luteal phase deficiency by some patients. All patients were negativ for both APCA and EAI tests. Immunotherapy with paternal lymphocytes were performed on 36 recurrent pregnancy loss patients. 28 pregnancies occured after the immune therapies and 22 patients have delivered successfully. The efficiency after an immunotherapy is 78.6% in our group. The most important point is identification of patients most likely to benefit from immunotherapy. Our selection method lookslike very effective. We think immunisation with paternal lymphocytes is a cheap and effective method to treat the recurrent pregnancy loss. Keywords: recurrent pregnancy loss, immunotherapy, paternal lymphocytes