Deneysel üveit modelinde infliksimab, siklosporin a ve recombinant il-10`nun sitokinler üzerine olan etkileri

Abstract

I.ÖZET Bu çalışmada, deneysel üveit modelinde infüiksimab, siklosporin A ve recombinant IL-10'nun sitokinler üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Denekler, 200 gram ağırlığında 50 adet erkek rattan oluşmuştur. Ratlar, her bir grupta 10 denek olacak şekilde 5 eşit gruba ayrılmıştır. 5. grup dışındaki bütün ratlara intraperitoneal olarak 10 (xg/ mi retinal-S antijeni uygulanarak deneysel üveit oluşturulmuştur. Üveit oluşumu, 14. gün her gruptan ikişer ratın histopatolojik olarak incelenmesi ile tespit edilmiştir. 1. gruba, üveit oluşumu sonrası siklosporin A, 7 gün boyunca 2 mg/kg/gün olarak verilmiştir. 2. gruba, üveit oluşumu sonrası infüiksimab, 0,1,3,5 ve 7. günlerde 100 ul olarak uygulanmıştır. 3. gruba, retinal-S antijeni verilmesinden 4 ve 0,5 saat önce ve retinal-S antijeni verilmesinden 8 saat sonra, üç doz recombinant İL- 10 1000 U olarak yapılmıştır. 4.gruba, üveit oluşumu sonrası sadece plesabo uygulanmıştır. 5. gruba, herhangi bir antijenik uyan verilmeyip, plesabo verilmiştir. Bütün ilaçlar intraperitoneal yolla verilmiştir. Çalışmanın 21. günü her grupta enükle edilen gözlerden alman vitreus örnekleri immünolojik olarak değerlendirilmiştir. Üveit oluşumunu tespit etmek için yapılan histopatolojik değerlendirmede immünizasyon uygulanan gruplardaki ratların retina katlarında harabiyet gözlenirken, kontrol grubundaki ratların retinalarında patolojiye rastlanılmamıştır. TNF-a, IL-1, IL-6 ve IL-8 gibi enflamasyonda rol oynayan sitokinlerin değerlendirilmesinde; üveit oluşturulan grupta, kontrol grubuna göre anlamlı derecede yükselme tespit edilmiştir (p<0,01). Tedavi verilen gruplarda ise üveit oluşturulan gruba göre bu sitokinlerin düzeyinde anlamlı derecede düşüş tespit edilmiştir (p<0,05). Tedavi gruplarında yer alan ilaçlar arasında ise etkinlik olarak anlamlı bir farklılık saptanmamıştır (p>0,05). VIISonuç olarak; TNF-cc, IL-1, IL-6 ve IL-8 gibi oküler enflamasyonda önemli rol oynayan sitokinlerin, üveit patogenezinde yer aldığı, bunları etkisiz hale getirebilecek ya da düzeylerini azaltacak siklosporin A, infiliksimab ve recombinant IL-10'nun üveit tedavisinde oldukça etkin olduğu ve özellikle deneysel aşamada olan recombinant İL- 10 'nun yeni bir terapotik ajan olabileceği kanaatine varıldı. Anahtar Kelimeler: Üveit, TNF-a, IL-1, IL-6, IL-8, Siklosporin, İnfiliksimab, Recombinant İL- 10 VIII

II.ABSTRACT In this study, the effects of the infiliximab, cyclosporine A and recombinant IL-10 on cytokines were investigated in the model of experimental uveitis. 50 male rats weighed 200 g were used. The rats were separated into 5 groups each included 10 animals 10 fig of retinal-S antigen was injected intraperitoneally to all rats except group five. The induction of uveitis was proven by histopatological examination of two rats from each group on the 14th day. After the induction of uveitis, 2 mg /kg /day cyclosporine for 7 days and lOOul infiliximab on the first, third, fifth and the seventh days were administered to the rats in groups 1 and 2 respectively. 4 hours and 30 minutes before the application of retinal-S antigen, 3 doses of recombinant IL-10 1000 U and another 1000 U of recombinant IL-10 on the 8th hours after the application of retinal-S antigen were administered to the 3rd groub. To the fourth group, only plesabo was applied after the development of uveitis and to the fifth group, only plesabo was applied. All of the drugs were applied by intraperitoneal route. On the twenty first day of study, the eyes were enucleated, the vitreous samples were taken and examined immunologically in all groups The histopathological examination revealed retinal injury in the layers of the retina in all groups except the fifth one When the cytokines TNF-a, IL-1, IL-6, IL-8 which took place in the ocular inflamation were investigated, all of them were found significantly higher in the groups in which uveitis was induced in the control one (p< 0.01). İn addition, the treatment groups were found to have statistically low cytokine levels in respect to the uveitis group (p<0,05). Treatment groups were found to be statistically similar (p>0,05). LXWe may conclude that the cytokines (TNF-a, IL-1, IL-6, IL-8) take place in the pathogenesis of uveitis and infiliximab, cyclosporin A and recombinanat IL-10 may be effective in the treatment of uveitis. Among them, Recombinant IL-10 attracts remarkable notice as a new treatment agent in the literature. Key words: Uveitis, TNF-a, IL-1, IL-6, IL-8, Cyclosporine, Infiliximab Recombinant IL- 1 0.