Deneysel ezilme sendromu oluşturulmuş sıçanlardaki böbrek hasarına melatonin uygulamasının etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Özellikle depremlerde, ezilme yaralanması ile oluşan böbrek hasarı, önde gelen morbidite ve mortalite nedenidir. Bu çalışmada deneysel ezilme yaralanması modelinde melatonin uygulamasının böbrek hasarı üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Yirmidört adet dişi Wistar-albino sıçan 4 gruba ayrıldı. Grup 1, kontrol olarak alındı. Grup 2'de doku sıkıştırıcısı ile genel anestezi altında sıçanların sol uyluklarına, 2 saat 40 libre/cm2 lik bası uygulandı. Grup 4'de doku sıkıştırıcısı kaldırılmadan 5 dakika önce ve kaldırıldıktan 12 saat sonra intraperitoneal 20 mg/kg melatonin ve taşıyıcısı verildi. Grup 3 'de bası sonrasında aynı zamanlarda sadece taşıyıcı verildi. Tüm gruplarda ilk işlemlerden 24 saat sonra miyoglobin, üre, kreatinin, potasyum, kreatinin fosfokinaz ve transaminaz düzeyleri için serum, ışık mikroskopi, miyoglobin immünhistokimyasal boyama, doku nitrik oksit ve malondialdehid tayini için de bilateral nefrektomi materyelleri alındı, tmmünhistokimya ve ışık mikroskopi verileri one-way ANOVA ve post hoc Tukey, LSD testleriyle, diğer parametreler ise Mann- Whitney U testi ile istatistiksel olarak değerlendirildi. Ezilme yaralanması olan sıçanlarda serum transaminaz düzeylerinde anlamlı yükselme ve doku nitrik oksit düzeylerinde anlamlı azalma saptandı (p<0.05). Diğer biyokimyasal parametrelerde gruplar arasında fark gözlenmedi. Işık mikroskopide ezilme oluşturulmuş sıçanlarda kontrol grubuna göre, proksimal tübüllerde anlamlı hidropik dejenerasyon gözlendi (p=0.005). Bu etkinin melatonin ile geri döndüğü tespit edildi (p=0.024). İmmünhistokimyasal olarak, miyoglobinde damarlarda, proksimal tübüllerde ve glomerüllerde ezilme grubunda kontrol grubuna göre anlamlı artma ve ezilme grubuna göre melatonin grubunda ise anlamlı azalma saptandı (p<0.05). Sonuç olarak, ezilme yaralanması özellikle böbrek proksimal tübüllerinde dejenerasyon oluşturmaktadır. Kas yıkımı ile açığa çıkan miyoglobinin bu etkiden sorumlu olduğu düşünülmektedir. Antioksidan etkiye sahip olan melatonin böbrekte bu mekanizma ile ortaya çıkan hasarı engellemektedir. Gelecekte ezilme yaralanmalarında uygulanacak erken antioksidan tedavi ile oluşabilecek böbrek hasarının önüne geçileceği düşünülebilir. Anahtar Kelimeler: Ezilme yaralanması, böbrek, deneysel, melatonin. The Effect of Melatonin on Renal Damage After Experimental Crush Syndrome in Rats Renal damage due to crash injury after earthquakes, remain a major cause of morbidity and mortality. The aim of this study was to investigate the effect of melatonin on renal damage in an experimental crush injury model. Twenty-four female Wistar-albino rats were divided into four groups. Group 1 was taken as control. In Group 2, 40 libres/cm2 of compression for two hours with a tissue compressor was applied to the left leg of the rats under general anesthesia. In Group 3, 20 mg/kg melatonin with its carrier was injected intraperitoneally, 5 minutes before and 12 hours after removal of the compressor. In Group 4, only the carrier was injected at the given periods. In all groups, serum samples for determination of myoglobin, urea, creatinine, potassium, creatinine phosphokinase and transaminases and bilateral nephrectomy materials for light microscopy, myoglobin immunehistochemical staining, tissue nitric oxide and malondialdehyde determination were taken 24 hours after the first procedures. Statistically, immunehistochemical and light microscopical data were evaluated with one-way ANOVA and post hoc Tukey, LSD tests and the rest of the parameters were analyzed with Mann- Whitney test. Serum transaminase levels were found to be increased and tissue nitric oxide was found to be decreased in rats with crush injury (p<0.05). Comparisons of other biochemical parameters were not significant. In light microscopy, hydropic degeneration in the proximal tubules was found in crush group when compared to control (p=0.005). This damage was reversible with melatonin (p=0.024). Immunehistochemically, there was a significant increase in myoglobin in the vessels, proximal tubules and glomerules of the kidneys of crush group when compared to control and a significant decrease after melatonin in comparison with crush group (p<0.05). In conclusion, crush injury causes degeneration in the proximal tubules of the kidney. Myoglobin released after muscle breakdown is thought to be responsible from this effect. Melatonin, as an antioxidant, prevents renal damage generated with this mechanism. Early antioxidant therapy for crush injury may be used in the future to prevent renal damage. Key words: crush injury, kidney, experimental, melatonin.
Collections