Baş ve boyun bölgesine radyoterapi uygulanan ratlarda proksimal özefageal ve hipofarengeal fibrozisi önlemede metilprednizolon ve halofigunonun etkinliği
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmada baş ve boyun bölgesine radyasyon uygulanan ratlarda, halofuginon ve metilprednizolon uygulamasının geç dönemde gelişebilecek hipofarengeal ve proksimal özefageal striktür üzerine etkileri araştırıldı.Çalışma, ağırlıkları 150-250 gr arasında değişen winstar ratlarda gerçekleştirildi. Denekler rastgele 10'arlı dört gruba ayrıldı ve kontrol grubu dışında kalan tüm deneklerin baş boyun bölgesine 18 Gy radyasyon verildi. Grup 1 (Kontrol Grubu); radyasyon ve ilaç uygulanmayan grup. Grup 2 (Radyasyon Grubu); radyasyon sonrası ilaç uygulanmayan grup. Grup 3 (Halofuginon Grubu); radyasyon sonrası 30 gün boyunca 100 µg/kg/gün intraperitoneal halofuginon uygulanan grup. Grup 4 (Steroid Grubu); radyasyon sonrası 30 gün boyunca intramüsküler 1 mg/kg/gün metilprednizolon uygulanan grup. Uygulamadan sonra 90. günde tüm gruplardaki ratlar yüksek doz ketamin ile öldürülerek proksimal özefagus ve hipofarenks bölgesi anatomik bütünlüğü bozulmadan çıkartıldı. Alınan dokular, fibrozis, fibroblast proliferasyonu, vaskülarizasyon, epitelyal atipi, nekroz, polimorfonükleer lökosit, mononükleer hücre ve stenoz indeksi için ışık mikroskopisiyle incelendi. Ayrıca doku hidroksiprolin seviyeleri biyokimyasal değerlendirme ile belirlendi.Radyasyon grubundaki fibrozis, epitelyal atipi ve hidroksiprolin değerleri kontrol grubuyla karşılaştırıldığında anlamlı oranda yüksekti (p<0.05). Halofuginon ve kontrol grubunda fibrozise rastlanılmadı. Steroid grubundaki fibrozis oluşumu radyasyon grubuna göre anlamlı derecede düşüktü (p<0.05). Halofuginon ve steroid grubundaki epitelyal atipi derecesi ile hidroksiprolin seviyeleri radyasyon grubuna göre anlamlı derecede düşük saptandı (p<0.05). Gruplar arasındaki stenoz indeks skoru farkı istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Vaskülarizasyon açısından tüm gruplar benzerdi.Sonuçlar, radyasyon sonrası uygulanan halofuginon ve steroidin, özefagus ve hipofarenkste fibrozis oluşumunu azalttığını fakat bu olayın halofuginonda daha belirgin olduğunu göstermektedir. Özellikle halofuginonun radyoterapiye bağlı fibrozisi önlemede güvenle kullanılabilecek bir tedavi alternatifi olabileceğini düşünmekteyiz İn this study we assesed the effects of halofuginone and metylprednisolone on hypopharengeal and esophageal stricture which can be developed later following the radiation to the head and neck of the rats.The study was carried out with the winstar rats weighted between 150-250 gr. Rats were divided randomly in to four groups each consisted of 10 rats and 18 Gy radiation was given to the head and neck regions of all rats except control group. The subjects were classified as follow: Group 1 (Control Group); radiation and drug were not given. Group 2 (Radiation Group); only radiation was applied without any drug. Group 3 (Halofuginone Group); 100 µg/kg/day halofuginone was given intraperitonealy for 30 days following the radiation. Group 4 (Steroid Group); 1mg/kg/day metylprednisolone was given intramuscular for 30 days following radiation. Rats were killed by the high dose of ketamine in all groups 90 days after the radiation application and sections of proximal esophagus and hypopharenx were harvested avoiding to spoil anatomical integrity. These sections were examined for the fibrosis, fibroblast proliferation, vascularization, epithelial atypia, necrosis, polymorph nuclear leucocytes, mononuclear cells and stenosis index by light microscope and hydroxiproline levels by biochemically.Fibrosis, epithelial atypia and hydroxyproline levels were significantly higher in radiation group compared with the control group (p<0,05). We didn?t observed fibrosis in both halofuginone and control groups. Fibrosis was also significantly decreased in steroid group than radiation group (p<0,05). Epithelial atypia and hydroxyproline levels were decreased in both halofuginone and steroid groups compared with the radiation group (p<0,05). The differences of stenosis index score between the groups were not significant statistically (p<0,05). Vascularization was similiar in all groups.Results show that halofuginone and steroid application following radiation have decreased the fibrosis in esophagus and hypopharenx but this event has been more manifest by halofuginone. We think that espacially halofuginone seems as a drug which can be used safely to prevent from fibrosis.
Collections