Kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan olgularda serum ghrelin, IL-6 VE TNF-α düzeyleri

Abstract

Son yıllarda KOAH'da gelişen kaşekside endokrin faktörlerin de rol oynayabileceği belirtilmektedir. İştah açıcı bir hormon olan ghrelinin kaşektik KOAH'lı olgularda arttığı bildirilmiş fakat aradaki ilişki istatistiksel olarak güçlendirilememiştir.Çalışmamızda KOAH'da serum ghrelin düzeylerinin belirlenmesi, proinflamatuvar sitokinlerle ilişkisinin değerlendirilmesi ve KOAH'da gözlenen pulmoner hipertansiyon (PH) gelişiminde rolünün olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır.Çalışmamıza 60 stabil KOAH'lı hasta ve 15 sağlıklı gönüllü alındı. KOAH'lı hastalar vücut kitle indeksi (BMI)'lerine göre kaşektik ve normal kilolu olmak üzere iki gruba ayrıldı. Ayrıca bu iki grup da pulmoner hipertansiyon (PH) gelişen ve gelişmeyenler şeklinde alt gruplara ayrıldı. PH ekokardiyografi ile saptandı. Tüm olgularda spirometrik inceleme yapılarak serum TNF-?, IL-6 ile ghrelin düzeyleri ölçüldü.KOAH'lı hastalar kontrol grubu ile karşılaştırıldığında serum ghrelin düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı düşük, TNF-? ve IL-6 düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı yüksekti. Kaşektik KOAH'lı hastalarda serum ghrelin düzeyi normal kilolu KOAH'lı hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı düşük, IL-6 düzeyi ise anlamlı yüksekti. Serum TNF-? düzeyi de kaşektik KOAH'lı hastalarda daha yüksek bulunmakla birlikte bu yükseklik anlamlı düzeyde düzeyde değildi. Kaşektik KOAH'lı hastalardan PH'si olanlarda PH'si olmayanlara göre serum ghrelin düzeyi istatistiksel olarak anlamlı düşük, IL-6 düzeyleri ise yüksekti. TNF-? düzeyleri ise yüksek bulundu ancak bu istatistiksel olarak anlamlı değildi. Normal kilolu KOAH'lı PH olan grup ile PH olmayan grup karşılaştırıldığında ghrelin ve TNF-? düzeyleri PH olan grupta istatistiksel olarak anlamlı düşüktü, IL-6 düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Serum ghrelin düzeyleri BMI arasında pozitif korelasyon saptandı.Sonuç olarak; KOAH'da gelişen kilo kaybında artmış proinflamatuvar sitokinlerin yanında azalmış serum aktif ghrelin düzeylerinin katkısının olabileceği fakat PH gelişiminde belirgin etkisinin olmadığı düşünülmüştür.

In recent years; it is determined that endocrine factors can play role on cachexia in COPD. High levels of ghrelin, an appetite initiating hormone, is reported in cachectic COPD cases but its? relation couldn?t shown statistically.In our study, it is aimed to detect serum ghrelin levels in COPD, its? relation with proinflammatory cytokines and its? role on pulmonary hypertension (PH) that is seen in COPD.Sixty stable COPD patients and 15 healthy volunteers were included in the study. COPD patients were divided into two groups, cachectic and normal weight, according to their body mass index (BMI). Besides; these two groups were divided into subgroups according to pulmonary hypertension (PH) presence. PH was detected by echocardiography. Spirometric assessments were performed and serum TNF-?, IL-6 and ghrelin levels were measured in all cases.When COPD patients were compared with control group; serum ghrelin levels were statistically lower, TNF-? and IL-6 levels were statically higher in COPD group. For cachectic COPD patients; serum ghrelin levels were statistically lower and IL-6 levels were statistically higher, compared with normal weight COPD patients. Although, serum TNF-? levels were higher for cachectic COPD patients; these levels were not significant. For cachectic COPD patients who have PH; ghrelin levels were statistically lower and IL-6 levels were higher, compared with patients who don?t have PH, TNF-? levels were also high but these levels were not significant. For normal weight COPD patients who have PH; ghrelin and TNF-? levels were statistically lower compared with patients who don?t have PH. There is no significantly differences for IL-6 levels between these two groups. Positive correlation between serum ghrelin levels and BMI was detected.As a result; it is thought that increased proinflammatory cytokins and decreased serum active ghrelin levels may contribute to the development of weight loss but not prominent effect on development of PH.