Travmatik fasiyal sinir paralizilerinde cortexin`in etkinliği

Abstract

Bu çalışmanın amacı fasiyal sinirin ezilmesine bağlı olarak oluşan travmatik fasiyal sinir paralizinlerinde intramuskuler cortexin ve metilprednizolon etkinliğini araştırmaktır. Çalışma 1400-3000 gram ağırlığında 21 adet sağlıklı yeni zellanda türü tavşan üzerinde gerçekleştirilmiştir. Deneklerin tümünün sol fasiyal sinir bukkal dalına bası uygulanmış ve fasiyal paralizi oluşturulmuştur. Denekler rastgele yedişerli üç gruba ayrılmıştır. Grup I'e (Cortexin grubu) intramusküler olarak 3mg/gün cortexin, Grup II'ye (Metilprednizolon grubu) intramusküler olarak 1mg/kg/gün metilprednizolon, Grup III'e (Kontrol Grubu) intramusküler olarak 3mg/gün serum fizyolojik 10 gün süre ile uygulanmıştır. Nöroprotektif olarak kullanılan cortexin literatürde fasiyal sinir paralizisinde kullanılmamıştır bu nedenle çalışmamız cortixinin travmatik fasiyal sinir paralizisinde tedavi etkinliğini değerlendirmesi açısından dünyada ilktir. Deneklere 7., 14. ve 21. günlerde iyileşmenin değerlendirilmesi amacıyla elektromiyografi yapılmıştır. Daha sonra deneklerin işlem uygulanan taraftaki fasiyal sinir bukkal dalı çıkarılarak histopatolojik incelemeye alınmıştır. İnce doku kesitleri şeklinde hazırlanan spesmenler nöral fibrotik dejenerasyon, kollajen lif artışı, miyelin dejenerasyon, aksonal dejenerasyon, schwann hücre proliferasyonu, normal miyelin yapımı ve ödem parametreleri açısından değerlendirilmiştir. Her deneğe ait dört kesitten dörder adet alanda (x40, 100, 200, 1000 objektif büyütme) sayım yapılmış ve her bir grup için dört alanın ortalaması alınmıştır. Derecelendirme yok: - (0), hafif: +(1), orta: ++( 2), şiddetli: +++ (3) şeklinde yapılmıştır. Çalışmamızda cortexin ve metilprednizolon kontrol grubuna göre nöral fibrotik dejenerasyon, miyelin dejenerasyon, aksonal dejenerasyon, normal miyelin yapımı ve ödem açısından iyileşme üzerine olumlu etki göstermiştir. Cortexin ve metilpednizolon karşılaştımasında cortexin kollajen lif artışını metilprednizolona göre azaltmıştır.Elektromiyografi verilerine göre gruplar arasında anlamlı farklılık izlenmemiştir. Çalışmamız sonucunda sinir bütünlüğü bozulmamış travmatik fasiyal sinir paralizilerinde cortexin ve metilprednizolonun etkin olduğunu ve tedavide cortexinin metilprednizolona belirgin üstünlük sağlayamadığını söyleyebiliriz.Anahtar Kelimeler: Fasiyal sinir paralizisi, cortexin, metilprednizolon, elektromyografi

The aim of this study is to research the effects of metilprednilozon and intramuscular cortexin in traumatic facial nerve paralysis which occurs as a result of contusion of facial nerve.This study is done by using the 21, healty a kind of New Zeland rabbits which are between 1400 or 3000 grams. A compression is applied on all of the subjects'left facial nerve buccal branch and their facial paralysisses are formed. Subjects are randomly made a group of seven in three groups. Cortexin is applied to the group I, 3mg/kg/day intramuscularly, a metilprednilozon is applied to group II, 1mg/kg/day , a serum is applied to group III, 3mg/kg/day for 10 days. Cortexin used as neuroprotective is not used for facial nerve paralysis in the litareture so our studyis the first in the sense of evaluatıng the effect of the cortexin in the treatment of traumatıc facial nerve paralysis. Electromyography is done to the subjects in the 7th, 14th, and 21st day on the purpose of evaluating the healing. Then subject's facial nerve buccal branches which are processed are exsected and examined histopathologically. Spesmen prepared as thin slice tissues are evaluated on the purpose of examıning. Those specimens prepared in the form of thin tissue sections have evaluation about neural fibrotic degeneration, Increased collagen fibers, dejenerastion miyelin, axonal degeneration, Schwann cell proliferation, normal miyelin production and edema. Four out of four pieces of each subject area sections (x40, 100, 200, 1000 objective magnification) counted and averaged for each group of four fields is. No grades: - (0), mild: + (1), moderate: + + (2), severe: + + + (3) is made like.In our study, the cortexin and methylprednisolone compared to control group of fibrotic degeneration, miyelin degeneration, axonal degeneration, normal miyelin formation and edema showed a positive effect on the healing. Cortexin and metilpednizolone comparisons of collagen fibers in the cortexin decreased according to the increase methylprednisolone. Electromyography data were no significant differences between the groups. As a result of our work in traumatic facial nerve paralysis with intact nerve cortexin and methylprednisolone is effective and cortex was unable to provide significant Keywords: Facial nerve paralysis, cortexin, methylprednisolone, electromyography