Spastik serebral palsili çocuklarda gövde kontrolünün solunum kas kuvveti ve günlük yaşam aktiviteleri üzerine etkisinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, spastik Serebral Palsili (SP) çocuklarda gövde kontrolünün solunum kas kuvveti ve günlük yaşam aktivitelerine (GYA) etkisini araştırmak amacıyla düzenlendi. Çalışmaya 6-15 yaş arasında SP tanısı almış, Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi (KMFSS) seviyesi 1 ile 3 arasında değişen 26 çocuk dahil edildi. Çalışmaya katılan çocukların gövde kontrolleri Gövde Kontrol Ölçüm Skalası (GKÖS) ile, GYA'ları Pediatrik Özürlülük Değerlendirme Envanteri (PÖDE) ile, solunum kas kuvvetleri ise ağız basınç ölçüm cihazı ile değerlendirildi. Çalışmanın sonucunda, hemiparetik çocukların gövde kontrollerinin diparetik çocuklara göre daha iyi olduğu görüldü. Gövde kontrolünün Maksimum Ekspiratuar Basınç (MEB), PÖDE Fonksiyonel Beceriler Bölümü-Mobilite Alt Skalası (FBB-MAS), PÖDE Bakıcıların Yardımı Bölümü-Kendine Bakım Alt Skalası (BYB-KBAS), PÖDE Bakıcıların Yardımı Bölümü-Mobilite Alt Skalası (BYB-MAS) ve KMFSS seviyesi ile istatistiksel olarak anlamlı şekilde ilişkili olduğu bulundu. Ayrıca GKÖS puanında bir puanlık artışın MEB değerinde 1.443 cmH2O'luk, PÖDE FBB-MAS değerinde 0.678 puanlık, PÖDE BYB-KBAS değerinde 0.262 puanlık, PÖDE BYB-MAS değerinde 0.440 puanlık bir artışa sebep olduğu görüldü. Bu sonuçlara göre, gövde kontrolü iyi olan SP'li çocukların günlük yaşamda mobilite parametrelerinde daha bağımsız olduğu, daha az bakıcı yardımına ihtiyaç duyduğu ve ekspiratuar solunum kas kuvvetinin daha iyi olduğu görüldü. Gövde kontrolünün sadece ileri seviyedeki ağır SP'li çocuklar için değil, aynı zamanda mobil olan daha iyi seviyedeki SP'li çocuklar için de önemli olduğu, fizyoterapi ve rehabilitasyon programlarında gövde kontrolü ve gövde eğitimi üzerinde daha fazla durulması gerektiği sonucuna varıldı.

This study was conducted to investigate the effect of trunk control on respiratory muscle strength and activities of daily living in children with spastic Cerebral Palsy (CP). Twenty six children between 6-15 years old, diagnosed with CP and between Gross Motor Functional Classification System (GMFCS) level 1-3 were included in the study. Trunk controls, activities of daily living and respiratory muscle strength of the children in the study were evaluated by Trunk Control Measurement Scale (TCMS), Pediatric Evaluation of Disability Inventory (PEDI) and mouth pressure meter, respectively. It was observed that the trunk control of hemiparetic children was better than diparetic children's. There were statistically significant correlation between trunk control and Maximum Expiratory Pressure (MEP), PEDI part of functional skills subscale of mobility (FS-SM), PEDI part of caregiver assistance subscale of selfcare (CA-SSc), PEDI part of caregiver assistance subscale of mobility (CA-SM) and GMFCS. In addition, it was shown that increase on TCMS score for 1 point caused to increase for 1.443 cmH2O on MEB score, 0.678 point on PEDI FS-SM score, 0.262 point on PEDI CA-SSc score and 0.440 point on PEDI CA-SM score. According to this results, it was observed that children who have good trunk control were more independent in mobility parameters of daily living, needed less to help of their caregiver and had better performance in expiratory muscle strength. It was concluded that, trunk control is not only important for severe children with CP but also important in better level mobile children with CP and pyhsical therapy and rehabilitation programmes should be more focused on trunk control and trunk training.