Parkinson hastalarında aerobik eğitimle kombine görev odaklı eğitimin nörotrofik faktörler, proinflamatuar sitokinler ve klinik motor semptomlar üzerine etkisi

Abstract

Çalışmamız, Parkinson hastalarında aerobik eğitimle kombine görev odaklı eğitimin nörotrofik faktörler ve proinflamatur sitokinler üzerine etkisi başta olmak üzere klinik motor semptomlar üzerine etkilerini incelemek amacıyla planlandı. Çalışmamıza Hoehn&Yahr Evre 1-3 arasında olan 29 Parkinson hastası ve 14 sağlıklı birey dahil edildi. Hastalar randomize olarak, PH-egzersiz (n:15) ve PH-aktif kontrol (n:14) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. PH-egzersiz grubuna orta şiddetli aerobik eğitimle kombine görev odaklı eğitim, PH-aktif kontrol grubuna orta şiddetli aerobik eğitim 8 hafta boyunca haftada 3 gün uygulandı. Beyin kaynaklı nörotrofik faktör (BDNF), insülin benzeri büyüme faktörü-1 (IGF-1), vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF), glia kökenli nörotrofik faktör (GDNF), tümör nekroz faktör alfa (TNF-α) ve interlökin-1 beta (IL-1β) düzeyinin analizinde ELISA yöntemi kullanıldı. Denge Berg Denge Ölçeği (BDÖ), postüral stabilite testi (PST), stabilite limiti testi (SLT), modifiye sensori organizasyon testi (MSOT) ve çekme testi ile; denge güven algısı Aktiviteye Özgü Denge Güven Ölçeği (AÖDGÖ) ile; yürüme kapasitesi altı dakika yürüme testi (6DYT) ile; fonksiyonel mobilite süreli kalk yürü testi (SKYT) ile; hastalık şiddeti Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği (BPHDÖ) ile; motor semptomlar BPHDÖ-Motor Değerlendirme (BPHDÖ-III) ile; günlük yaşam aktiviteleri BPHDÖ-Günlük Yaşam Aktiviteleri (BPHDÖ-II) ile ve yaşam kalitesi Parkinson Hastalığı Anketi-8 (PHA-8) ile değerlendirildi. Çalışma sonunda, PH-egzersiz grubunun serum BDNF, IGF-1, VEGF, GDNF, TNF-α ve IL-1β düzeyinde değişim görülmezken (p>0.05); BDÖ, PST, SLT, MSOT, çekme testi, AÖDGÖ, 6DYT, SKYT, BPHDÖ, BPHDÖ-III, BPHDÖ-II ve PHA-8 sonuçlarında gelişme görüldü (p<0.05). PH-aktif kontrol grubunun serum BDNF, IGF-1, VEGF, GDNF, TNF-α ve IL-1β düzeyi, BDÖ, PST, SLT, MSOT, çekme testi, AÖDGÖ, BPHDÖ-II ve PHA-8 sonuçlarında değişim görülmezken (p>0.05); 6DYT, SKYT, BPHDÖ ve BPHDÖ-III sonuçlarında gelişme görüldü (p<0.05). Sonuç olarak, aerobik eğitimle kombine görev odaklı eğitim istatistiksel olarak anlamlı artışa neden olmamasına karşın, Parkinson hastalarının azalan serum BDNF düzeyini sağlıklı bireylere benzer duruma getirmiştir. Ek olarak, Parkinson hastalarında kombine eğitimin klinik motor semptomları geliştirdiği ve bu gelişmelerin günlük yaşama aktarılarak günlük yaşam aktivitelerini ve yaşam kalitesini arttırdığı görülmektedir.

This study was planned to examine the effects of aerobic training combined with task-oriented training in patients with Parkinson's Disease (PD) primarily on neurotrophic factors and proinflammatory cytokines, and secondarily on clinical motor symptoms. The study included 29 PD patients in Hoehn&Yahr stage between 1 and 3, and 14 healthy subjects. The patients were randomly divided into two groups as PD-exercise (n:15) and PD-active control (n:14). PD-exercise group was given moderate intensity aerobic training combined with task-oriented training; PD-active control group was given moderate intensity aerobic training 3 days per week for 8 weeks. Brain-derived neurotrophic factor (BDNF), insulin-like growth factor-1 (IGF-1), vascular endothelial growth factor (VEGF), glial-derived neurotrophic factor (GDNF), tumor necrosis factor alpha (TNF-α) and interleukin-1 Beta (IL-1β) levels were analyzed with ELISA method. Balance with Berg Balance Scale (BBS), postural stability test (PST), limits of stability test (LOS), modified sensory organization test (MSOT) and pull test; balance confidence with Activity-Specific Balance Confidence Scale (ABC); walking capacity with six-minute walk test (6MWT); functional mobility with timed up and go test (TUG); disease severity with Unified Parkinson's Disease Rating Scale (UPDRS); motor symptoms with UPDRS motor examination (UPDRS-III); daily living activities with UPDRS daily living activities (UPDRS-II); and quality of life with 8‐item Parkinson's Disease Questionnaire (PDQ-8) were assessed. At the end of the study, there was no significant change in the serum BDNF, IGF-1, VEGF, GDNF, TNF-α, and IL-1β levels (p>0.05) while BBS, PST, LOS, MSOT, pull test, ABC, 6MWT, TUG, UPDRS, UPDRS-III, UPDRS-II, and PDQ-8 results significantly improved in PD-exercise group (p<0.05). There was no significant change in the serum BDNF, IGF-1, VEGF, GDNF, TNF-α, and IL-1β level, BBS, PST, LOS, MSOT, pull test, ABC, UPDRS-II, and PDQ-8 results while 6MWT, TUG, UPDRS, and UPDRS-III results significantly improved in PD-active control group (p<0.05). In conclusion, although task-oriented training combined with aerobic training did not cause a statistically significant increase, made PD patients' decreased serum BDNF level similar to healthy subjects. In addition, it is seen that combined training improved clinical motor symptoms, and increased daily living activities and quality of life by transferring to these improvements into daily life in PD patients.