ÜÇ AYRI RETANSİYON UYGULAMASININ OKLÜZAL KONTAKT SAYILARINA VE OKLÜZAL KUVVETLERE ETKİSİNİN BİLGİSAYARLI OKLÜZAL ANALİZ SİSTEMİ İLE KARŞILAŞTIRMALI OLARAK İNCELENMESİ

Abstract

Bu çalışmanın amacı; sabit ortodontik tedavi sonrasında retansiyon döneminde wraparound, sabit retansiyon apareyi (SRA) ve essix uygulamalarının oklüzal kontakt sayılarına, oklüzal kuvvetlere, statik ve dinamik oklüzyona etkilerinin bilgisayarlı oklüzal analiz sistemi ile karşılaştırmalı olarak incelenmesidir. Çalışmaya çekimsiz sabit ortodontik tedavi görmüş ve tedavileri Angle Sınıf I kanin ve molar ilişkide bitirilmiş optimum vertikal büyüme paternine sahip 60 birey (37 kız, 23 erkek) dahil edilmiştir. Retansiyon amacıyla rastgele seçilen 20 bireye üst ve alt çeneye kanin-kanin arası SRA, 20 bireye her iki çeneye vakumla oluşturulan essix apareyi, 20 bireye de her iki çeneye wraparound apareyi uygulanmıştır. Hastalardan braketler çıkarıldıktan 2 saat sonra (T1), 1 ay sonra (T2) ve 6 ay sonra (T3) oklüzal kontaktların, oklüzal kuvvetlerin ve fonksiyonel oklüzyonun analizi için bilgisayarlı oklüzal analiz sistemi olan T-Scan III ile ısırma kayıtları alınmıştır. Her üç uygulama grubunda da retansiyon süresince oklüzal kuvvetlerde ve oklüzal kontaktlarda artış tespit edilmiştir (p<0,05). Retansiyon sonunda oklüzal kuvvet artışı, SRA ve wraparound gruplarında essix grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksektir (p<0,05). Oklüzal kontakt artışı ise retansiyon sonunda, SRA grubunda wraparound ve essix uygulama gruplarına göre daha yüksek bulunmuştur (p<0,05).

The aim of this study was to compare the effects of wraparound, fixed lingual retainer (SRA) and essix applications on occlusal contact numbers, occlusal forces, static and dynamic occlusion with computerized occlusal analysis system during retention period after fixed orthodontic treatment. Sixty individuals (37 girls, 23 boys) who were treated without extractions and with Angle Class I molar and canine relationships and who had optimum vertical growth pattern were included in this study. Twenty individuals received maxillary and mandibular wraparound retainers, 20 individuals received maxillary and mandibular canine-to-canine fixed lingual retainers (FLR) and 20 individuals received maxillary and mandibular thermoplastic essix applications. Registered after debonding, at second hour (T1), 1 month after (T2) and 6 months after (T3) with a computerized occlusal analysis system T-Scan III. In all three groups, occlusal forces and occlusal contacts increased during retention (p<0,05). At the end of the retention, the occlusal force increase was statistically significantly higher in the FLR and wraparound groups than in the essix group (p<0,05). The occlusal contact increase was found to be higher in the FLR group than in the wraparound and essix application groups at the end of retention (p<0,05).