Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenlerinin beden dilini kullanma yeterlilik düzeyi :Tuzla örneği

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenlerinin beden dilini kullanmadaki yeterlilik durumlarını araştırmaktır. Araştırmanın evrenini 2010-2011 yılı itibariyle İstanbul ili, Tuzla ilçesinde eğitim veren İlköğretim okullarının 4., 5., 6., 7. ve 8. sınıflarında öğrenim gören öğrenciler ile, ortaöğretim kurumunun 9., 10., 11. ve 12. sınıflarında öğrenim gören öğrenciler ve bu okullarda görevli öğretmenler oluşturmaktadır. İstanbul ili, Tuzla ilçesinin 13 İlköğretim okulu ve 9 lisede görev yapan 22 öğretmen ve 13 İlköğretim okulunun 4., 5., 6., 7. ve 8. Sınıf düzeyinde öğrenim gören 347 öğrenci ile 9 ortaöğretim kurumunda eğitim gören 416 öğrenci örneklemi oluşturmaktadır.Çalışmada araştırmacı veri toplamak amacıyla Sultan Şen (2006) tarafından geliştirilen anket formu kullanılmıştır. Ankete katılan öğrenciler, belirlenen okulların sınıflarından rastlantısal olarak seçilmiştir. Ve elde edilen datalar, SPSS 11.5 istatistik programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde şu hususlar dikkat çekicidir: Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenlerinin olumlu beden dili davranışlarından öğrencilerin olumlu etkilendiği, olumsuz beden dili davranışlarından da olumsuz etkilendikleri görülmüştür. Derse pozitif başlamanın sağlayacağı avantaj düşünüldüğünde, sınıfa gülümseyerek girmenin önemi de açıklıkla öne çıkan bir davranış olarak karşımıza çıkmaktadır. Özellikle ortaöğretimde görev yapan öğretmenlerimizin açıklanabilir gerekçelerle de olsa sihirli etkiler yaratacağı kesin olan dokunma davranışını tercih etmedikleri görülmektedir. Yapılması gereken, öğrencinin duygu dünyasına uzanma anlamı taşıyan dokunma davranışının, uygun koşullar yaratarak ve güven telkin ederek gerçekleştirilmesidir.Anahtar Kelimeler: Sözsüz İletişim, İletişim, Eğitim, Din.

The main purpose of this study is to investigate the status of the religion culture and ethics teachers? competence in using body language. The study contains the DKAB teachers who work in Tuzla district of İstanbul city. The study population consists of both the students attending 4th ,5th., 6th., 7th. and 8th grades in the elementary schools and their teachers together with the students attending 9th, 10th , 11th and 12th grades in the secondary schools and their teachers who are providing education in the district of Tuzla in İstanbul city in the year of 2010-2011. The sample of the study has been set up by 22 teachers who served in 13 primary schools and 9 high schools in Tuzla district and 347 students who attends 4th, 5th , 6th , 7th and 8th grades of the elementary schools and 416 students who are studying at 9 secondary schools in Tuzla district in İstanbul city.In this study, in order to collect data, the questionnaire from developed by Sultan Sen (2006) was used. Students who participated to the survey were randomly selected from the classes in the appointed schools. The obtained data was processed through SPSS 11.5 program. Evaluation of the established results indicates following remarkable points; Positive body language of teachers affects students positively and the negative one affects negatively. Moreover, the advantage of a positive start to a course clearly shows how important entering the class with smiling face is. The results indicate that teachers, specially the ones employed in secondary schools, do not choose nonverbal communication with touch, which certainly creates great effects. Therefore, one obvious thing to do is to conduct haptic communication, which helps to contact student?s feelings, and to support it by inspiring students with confidence.Key Words: Nonverbal Communication, Communication, Education, Religion