Salihli Kordon köyü tümülüsü ve buluntuları

Abstract

ÖZET Bu çalışmada Salihli İlçesi, Kordon Köyünde Haziran 2000 'de bulunmuş, Hellenistik Dönemde tekrar kullanılmış bir Lydia tümülüsü ve buluntuları ele alınmaktadır. Yapılan inceleme sonucunda mezarın İö.6. yüzyıl sonunda inşaa edildiği ve Hellenistik Dönemde, özellikle de İö.2. yüzyılın son çeyreğinde yoğun olarak tekrar kullanıldığı anlaşılmıştır. İncelemede özellikle iki ana nokta üzerinde durulmuştur. Bunlardan birincisi, bulunan seramik ve diğer eserlerin incelenerek amaçlarının belirlenmeye çalışılması, ünik olanlarının tanıtılması, mezarın kullanım tarihinin ve sürecinin belirlenmesidir. Sözkonusu eserlerin diğer merkezlerdeki benzerlerinin araştırılarak yerel olarak mı üretildikleri yoksa buraya ithal edilerek mi geldikleri soruları aydınlatılmağa çalışılmıştır. Sardeis Hellenistik Dönem seramiği araştırmaları için yararlı olabileceği sanılan buluntu gruplarına ait iyi bir katalogun oluşturulması hedeflenmiştir. İncelenen buluntu gruplarının kazı sırasında birbirlerinden farklı seviyelerde ele geçmiş olmaları aralarında bazı tarihsel farklılıkların bulunduğunu göstermektedir. Özellikle Hellenistik Döneme ait konik kaseler için öngörülen tarihlerin daha farklı olduğu veya sözkonusu kaselerin daha geniş bir süreç içinde kullanıldıkları ortaya çıkmıştır. Batı Yamacı Stilindeki konik kaselerin bölgedeki farklı mezarlardan gelen çok sayıdaki örnekle Manisa Müzesinde temsil edilmesi sözkonusu seramik eserlerin yerel olarak üretilmiş olduklarını düşündürmektedir. Ayrıca ahşap pyksislerin iyi korunmuş bir şekilde ele geçmeleri Hellenistik dönem ahşap işleme tekniği ile ahşap malları hakkında bilgi vermektedir. İncelemede ele alınan diğer nokta ise mezarın mimari yönden incelenerek diğer örnekler arasında bir yere oturtulmasıdır. Mezar, mimari yönden incelendiğinde ise hemen hemen Lydia Bölgesi Geç Arkaik Dönem tümülüslerinin yapım tekniği, işleme aletleri, mimari elemanlar, malzeme, stil ve özellikle de ölçüler yönünden ortak özellikler taşıdıkları saptanmıştır. Ayrıca diğer mezarlardaki buluntular incelendiğinde birçok Lydia tümülüs mezarının özellikle Hellenistik dönemde tekrar kullanıldığı saptanmıştır. Ancak bunun Hellenistik Dönemin hangi evresinde gerçekleştiği veya tüm dönem boyunca bu uygulamanın görülüp görülmediğini anlamak için daha çok tümülüsün kazılması ve buralardan bugüne kadar elde edilmiş Hellenistik Döneme ait seramiklerin incelenmesi gerekmektedir.

ABSTRACT In this work, with its findings a Lydian tumulus which had been reused in Hellenistic Period and found in June 2000 is investigated. At the and of the research it became evident that the grave had been built at the end of the 6.th cent. B.C. and mostly reused an the last quarter of the 2nd cent. In research two main objectives were followed. First one, was, while executing a supposed useful catalog for Sardian Hellenistic Pottery, trying to understand the meaning and the intention of the pottery and of other artefacts, introducing the unique ones to the media, finding out the dates and usage terms of the grave, illuminating some questions as whether it is possible or not to compare similar artefacts from other areas and to specify if they were locally made or imported. The differrent find levels of pottery contexts indicated that there is a time span between the groups. That showed the dates are a little more different than accepted till present, for instance it can be told now that the conical bowls are datable to the last quarter of the 2nd cent B.C. instead of the 2nd. Half of 2. cent B.C. or they have a wider life span. The abundancy of the complete similar instances of these bowls in the storages of the Manisa Museum made man think about the possibility of this type of bowls which were local imitations of the West Slope Pottery. Acquiring the wooden pyxides in a well preserved condition could have given a hint for understanding carpentery and wooden goods of the Hellenistic Period. And the secondary objective was researching the grave architecturally and put forward if there were any similarities with the other examples. While considering the grave in architectural terms it became clear that the tumuli of this period have lots of common features as structural elements, materials, workmanship, style, building techniques and especially in having the similar measures. When the contexts of other tumuli were being evaluated it became evident that many of them had been reused in the Hellenistic Period. For finding out inwhich stage of the Hellenistic Period that happened, it is necessary both to excavate some other reused tumuli and work on the pottery in hand from similar origins.