Kur`an`ın ehl-i kitabın inanç problemlerine bakışı

Abstract

`Ehl-i kitap` lafzı bir isim tamlaması olarak, Kur'an'ın nüzul sürecinde kavramsallaştırarak özel bir anlamda kullandığı Kur'an lafızlarındandır. Kur'an ayetlerinde `kitap` kelimesinin geçtiği ayetlerden hareketle `ehl-i kitap` tamlaması kendisine ilahi vahiy verilmiş tüm toplulukları kapsayabilecek bir niteliğe sahip olmakla birlikte, bu kelime özellikle Tevrat ve İncil adlı kutsal kitabı sahiplenen iki gurubu tanımlamak için kullanılır. Bu iki kitabı sahiplenen toplulukların kendilerine bu kitapların vahyedilmesine vesile olan peygamberlerinin getirdiği tevhid yolundan uzaklaşma süreçlerine dair Kur'an'ın bize verdiği bilgilerde yer alan meselelere baktığımızda karşımıza bazı inanç problemleri çıkar. Bu inanç problemlerine temas eden ayetleri Kur'an hem İsrâiloğullarının tarihindeki bazı tikel olaylara atıfla, hem de nüzul sürecinde yaşanmış bazı olaylar üzerinden ele alır. Bu tezimizde Yahudilik ve Hristiyanlık kelimelerini Kur'an'ın Tevrat ve İncil adlı kutsal kitapların tevhide dayanan orijinal halini muhafaza edenler için değil, tespit ettiğimiz inanç problemlerinin yerleşik bir hal aldığı topluluklar için özellikle kullandığını belirledik. Bundan ötürü tezimizde `ehl-i kitap` kavramının itikadî bir terim olarak Kur'an ayetleri referans alınarak kullanılması noktasında, Kur'an'ın ortaya koyduğu kavramsal çerçevenin dikkate alınması gerektiğini düşünüyoruz. Yine bu tezde ulaşılan sonuca göre Yahudilik ve Hristiyanlık kelimeleri de `ehl-i kitap` la ilgili olumlu hususların işaret edildiği ayetlerde anlatılan meselelerde kullanılmamalıdır. Kur'an'ın bu kelimeler için tercih ettiği üzere bu iki kelimenin Müslümanların tasavvurlarında Tevrat ve İncil'e varis olanların inanç açısından olumsuz bir konumda olanlarına yönelik bir özel isimlendirme olduğunu vurguluyoruz.

The utterance of `ahl al-kitap` (people of book) as a noun clause, one of the words that Quran made it a term and use for a special meaning. When we analyse the verses that contains `book` at Quran, we can see the noun clause `ahl al-kitap` (people of book) ise suitable to be name for all society has a scripture from Allah; but Quran especially use this noun clause as the name of especially two society : The owns of Torah and the owns of Bible. When we analyse the informations that Quranic verses give us about duration of going away of the owns of two books from affirming the unity of God -the right way that Prophets thought them-; we can meet some belief problems. İn those verses Quran deals with theese problems sometimes in particular events in history of sons of İsrael, and generally in the events lived at the time in Quran revealed. In this thesis we established that Quran uses two words Judaism and Christianity (al-Yahud ve an-Nasara) not for persons that believes affirming to unity of God and saves the original scripture of Torah and Bible and saves the right way of Prophets; but especially uses for only the societies that those belief problems have completely located in. So we think it must be considered the conceptual framework in Quran If we use the utterance `ahl al-kitap` as a term of Quran. According the outcomes of this thesis it must not be used `Judaism and Chirsitianity` words for describing the peoples that the verses of Quran speak about `ahl al-kitap` in possitive context. We emphasize; in Muslim's conception `Judaism and Christianity` (al-Yahud ve an-Nasara) words are special terming of Quran' for the peoples have negative belief positions against the original Torah and Bible and against the affirming to unity of God, the right way that prophets thoght their sincere believers.