Ebû Ca`fer et-Tûsî`nin et-Tibyân fi Tefsiri`l-Kur`ân adlı tefsirinde kıraât tercihlerinin ayetlerin yorumlanmasındaki etkisi

Abstract

Kur'an'ın okunuşunda mevcut olan farklılıkları ele alan kıraât ilmi, Kur'an tefsirinde büyük bir öneme sahiptir. Kıraât ilmi, Kur'an'ın tefsirinde, anlamın çeşitlenmesine ve yorum zenginliğine imkân sağlamaktadır. Müfessirler de bu zenginlikten istifade ederek, tefsirlerinde kıraât ilmine yer vermiştir. Bundan dolayı Şiâ'nın ilk dönem kaynaklarından olan Ebû Ca'fer et-Tûsî'nin `Et-Tibyân fî Tefsiri'l-Kur'an` adlı tefsiri kıraâtler açısından önemli bir eserdir.Bu çalışmamızda, Ebû Ca'fer et-Tûsî'nin kıraâtleri değerlendirmede takip ettiği yolu, Kur'an'ın başından sonuna kadar ayetlerde bulunan kıraât vecihlerine yer vermesinin tefsiri üzerinde ne tür bir etkiye sahip olduğunu, kıraâtleri kullanmada başvurduğu kaynak ve referanslarını tespit etmeyi amaçladık. Böylece ilk dönem Şiî tefsirlerinin, Sünnî tefsirlerle ittifak ve ihtilaf ettiği hususlar, daha belirgin şekilde ortaya çıkacak ve Şiî müfessirlerin kıraât ilminden ne ölçüde yararlandığı `Et-Tibyân` örneği ile ele alınacaktır.

Knowledge of the qiraat, which addresses differences in reciting the Quran, has great significance in Quranic exegesis. It gives rise to various meanings of the words and phrases as well as diversity in interpretation of the Quran. Scholars of Quranic exegesis benefit from this diversity. Et-Tibyân fi Tefsiri'l Kur'an, a very early reference of Quranic exegesis for Shia written by Ebû Ca'fer et-Tûsî, is a substantial work.In this study, we aim to reveal how Ebû Ca'fer et-Tûsî evaluates distinct recitations and how his work is affected by taking into account different recitations of Quranic verses. Furthermore, we also pursue to uncover which references he prefers in utilizing knowledge of qiraat. Hence, it will enlighten in a more obvious way at which aspects early Sunnî and Shia scholar's work reach a consensus as well as come to a disagreement. It will also address the extent to which Shia scholars of Quranic exegesis take advantage of the knowledge of qiraat.