Tarih yazıcılığı açısından eski Mezopotamya`da kralı kayıtlardaki ifadelerin değerlendirilmesi

Abstract

Tezimizde Sümer, Akkad, Babil ve Asur krallarının yazıtlarındaki ifadelerin o dönemlerin tarih yazımı açısından önemini diğer bir ifadeyle bir metin oluşturmanın ve onu kayıt altına aldırmanın bir siyasi iktidar için ne anlam ifade ettiğini irdelemeye çabaladık. Tarihin ve tarih yazımının Eski Mezopotamya iktidarları için ne kadar elzem bir araç olduğunun izlerini sürmeye çalıştık. Bu bağlamda kralların yazıtlarından örnekler vererek onları analiz ettik ve ortaya attığımız fikirlere kanıt olması anlamında derinlemesine değerlendirdik.Tarih, kralların hem kendisinden çok şey öğrendikleri bir başvuru merkezi ve iktidar sahiplerinin kendilerine mal etmek ve yönetimlerini kendisine dayandırmak istedikleri bir siyasal temel olarak görülmüş hem de ?belirli bir niyet içeren? söylem biçimi olarak güncelliğini muhafaza eden bir mahiyete bürünmüştür. Bir diğer söyleyişle krallar geçmişe ilgi göstermekle eski dönemlerdeki kralların icraatlarını, yönetim biçimlerini, halka karşı davranışlarını, yazıtlarında ne türden ve nasıl ifadeler de bulundukları, önceki kralların başarılı olmalarını ne şekilde sağlayabildikleri gibi birçok olay ve olguyu kendi güncel yol haritaları için vazgeçilmez başvuru kaynakları olarak görmüşlerdir.

In our thesis we tried to examine the importance of the expressions, which were used in the inscriptions of the Sumerian, Akkadian, Babylonian and Assyrian kings, in terms of historiography of the period in question; in other words, the meaning of text construction and preservation for a political power. Our aim was to trace history and historiography as a crucial tool for the Ancient Mesopotamian powers. In this context we analyzed the inscriptions of the kings by giving examples and evaluated them thoroughly in order for them to be evidence for our thesis.History was treated by the kings both like a reference center, where they learned a lot, and a political basis, where they wanted to justify their power. History also preserved its validity as a manner of discourse which ?contains a certain intention?.The Kings, by observing the previous kings? actions, politics, attitudes to their subjects, expressions they used in their inscriptions, wanted to identify the reasons for their success and used these deductions as an irreplaceable reference guide for their own courses of action.