`Transformational shifts` in Turkish foreign policy under jdp rule: A constructivist analysis

Abstract

Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) son onbeş yıldır, tek başına hükumet ettiği, Türkiye Cumhuriyeti'nin iç ve dış politikasında kalıcı etkiler yaratarak, toplumun değerler üzerinden kimliksel dönüşümünde etkin rol oynayan, bir politik aktör olarak kendini kanıtladığı görülür. Bu düzlemde, tezin teorik çerçevesini oluşturan inşacı yaklaşımın unsurlarının etkili olduğu gözlemlendi. AKP, bunu, bir yönüyle, kimlik- değer bazlı politika yapımındaki dönüştürücü özellikleri, diğer yönüyle de hem ulusal, hem de uluslararası düzeyde almış olduğu destekle sağlayabildi. Böylece, AKP'nin, iç ve dış politikasını, inşacı yaklaşım üzerine temellendirerek, yararcılık ve araçsalcılık ekseninde kurduğu görüldü. Ayrıca, söylem-eylem pratiğini tutarlı ve pragmatik bir biçimde kullanarak, Türk iç ve dış politikasındaki `geleneksel` ayırımı da ortadan kaldırdığı ve Türk toplumunun dönüşümüne rehberlik ettiği gözlemlendi. Bu çalışmada, Türk politik geleneğinde, özellikle `geç` Osmanlı, Cumhuriyet ve AKP dönemlerinde kimliksel bir karakter üzerinden süregelen `dönüşümsel değişim` praxisi, yukarıda değinilen nesnel ve olgusal süreçler irdelenerek, inşacı yaklaşım çerçevesinde incelendi. Sonuç olarak, Atatürk döneminde olduğu gibi, AKP dönemininde, seküler-İslamcı kimliklerin çatışmacı ve dönüştürücü karakterini tekrar ortaya çıkararak, Türk iç ve dış politikasında süregelen `dönüşümsel değişim` sürecinin devamsal karakterini yansıttığı gözlemlendi. Anahtar Kelimeler: AKP, dönüşümsel değişim, inşacı yaklaşım, kimlik çatışması, Islamcı, seküler, dönüştürme, geleneksel, yeni, konjonktüel, araçsallık, yarar, dış politika, iç politika.

Justice and Development Party (JDP), as the sole incumbent force for the last decade and a half, has proven to be an influential political actor with its power and capability to shape-shift the domestic and foreign policy of the Republic of Turkey. JDP, with its transformative qualities, holds a unique position in Turkish political life. Moreover, JDP, through instrumentalism and expediency, seems to shape the present and the future of Turkish politics, be it foreign or domestic. JDP, founding its ideational policy on constructivism, appears to be adamant over reconstructing the Turkish society in line with its own value and identity-based foreign policy orientation that has become increasingly convergent with the domestic. Within this context, this work analyses the transformation of the Turkish society through a constructivist perspective in the context of a `transformational shift` from the `traditional` experienced throughout the JDP tenure. The transformation of the `new` Turkish domestic politics and its foreign policy under JDP points to a relative `transformational shift`, that bears reconstructionist characteristics, the roots of which can be traced back to the late Ottoman and the Republican periods that have been subjected to an on-going `transformational shifts`, an inherent character of the Turkish political tradition. In this sense, JDP's `new` policy orientation is scrutinized through a constructivist lens to examine the entrenched `clash of identities` between the Islamists and the secularists in Turkish politics. Key Words: JDP, constructivism, transformational shift, traditional, new, foreign policy, domestic, convergent, instrumentalism and expediency, value, clash of identities secularists, Islamists.