Dental implant uygulanan hastaların ağız sağlığı ile ilgili yaşam kalitelerinin ölçülmesi, yaşam kalitesinin implantların klinik sağlık durumu ile ilişkisinin değerlendirilmesi ve osseopersepsiyon fenomeninin incelenmesi

Abstract

Diş hekimleri ve hastalar kaybedilen dişlerin yerini alacak optimum tedavinin sağlanması arayışı içerisindedirler. Klinisyenler bu amaçla dental implant rehabilitasyonunu da içeren farklı tedavi yöntemlerini uygulamaktadır. Dental implantlar klinisyenler tarafından biyolojik ve estetik kriterler göz önüne alınarak değerlendirilmiş ve mevcut literatürde yüksek başarı oranları rapor edilmiştir. Kaybedilen doğal dişlerin yerine yerleştirilen dental implantların ve sonrasında uygulanan implant destekli protezlerin hasta tarafından kabulü hem fonksiyonel hem de psikososyal adaptasyonu birlikte gerektirir. Ağız sağlığı ile ilgili yaşam kalitesi, bireyin ağız sağlığının toplam sağlık ve iyi olma hali üzerine ne derece etkili olduğunu tanımlar. Son 20 yılda bilim adamları, psikologlar ve sağlık profesyonelleri bu konseptin geliştirilmesi için farklı ölçekler arayışına girmişlerdir. Oral Health Impact Profile (OHIP) ölçeği bu amaçla kullanılan, geçerli, güvenilir ve spesifik bir ölçektir. İmplant destekli protezlerin tatminkar şekilde fonksiyon göstermesi, implantın fizyolojik ve psikolojik integrasyonu ile mümkün olmaktadır. Klinik çalışmalar implant uygulanan hastaların osseopersepsiyon adı verilen özel bir sensoryel algı geliştirdiğini göstermektedir. Bu algının mekanizması henüz tam anlamı ile netlik kazanmamakla birlikte, implant kaynaklı sensori-motor kontrol sayesinde implant destekli restorasyonların daha doğal fonksiyon göstereceği düşünülmektedir. Bu çalışmanın bir amacı, OHIP-14 ölçeği kullanılarak, dental implant uygulanan hastaların ağız sağlığı ile ilgili yaşam kalitelerini ölçmek ve implantların klinik durumları ile yaşam kalitesi skorları arasında korelasyon olup olmadığını saptamaktır. Çalışmamızın ikinci bir amacı da, dental implant uygulanan hastaların osseopersepsiyon algılarını VAS ölçeği ile değerlendirmektir. Çalışmada Yeditepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ağız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Anabilim Dalı'na dental implant tedavisi talebi ile başvuran 114 hastanın OHIP-14 kayıtları alınmış, klinik muayeneleri gerçekleştirilmiş ve VAS ile osseopersepsiyon fenomeni değerlendirilmiştir. Sonuçlar incelendiğinde, dental implant uygulamasının klinik sağlık durumundan bağımsız olarak hastaların ASYK'sını yükselttiği ve hastalarda ossepersepsiyon algısı geliştiği tespit edilmiştir. Bu skorlar sabit ve hareketli protez grupları ve alt gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar göstermektedir.

Dentists and patients have been seeking the optimum treatment outcome following the replacement of missing teeth. Clinicians have worked to achieve this target using different treatment protocols including dental implant rehabilitation. Dental implants are accepted as a successful alternative to conventional fixed and removable prostheses and have been demonstrated to be predictable and moderately trouble-free for the treatment of partial and complete edentulism, as judged by clinicians from a biologic standpoint. The new era of dental implants in clinical practice emerged and gained credit to satisfy the patient?s needs in terms of comfort, aesthetics, prosthesis stability and retention, phonetics, and masticatory performance. Patient perception of dental implant therapy is of paramount importance for the successful outcome of such treatment modality. Satisfaction and quality of life assessments are among the most critical factors that govern such success. Oral health-related quality of life characterizes a person's perception of how oral health influences an individual's life quality and overall well being. This concept has received a lot of attention in the past two decades from sociologists, psychologists and the health professions, with different instruments has been developed to measure oral health-related quality of life. The oral health impact profile (OHIP) is a spesific oral health related quality of life instrument used to measure subjects perception of the social impact of oral disorders on their well being. To enable a satisfactory clinical function with such a bone-anchored prosthesis, the oral implant should be physiologically and psychologically integrated. Clinical observations on patients with oral implants, have confirmed a special sensory perception skill, coined osseoperception. The underlying mechanism of this so-called `osseoperception? phenomenon remains a matter of debate. This implant-mediated sensorimotor control may have important clinical implications because a more natural functioning with implant-supported prostheses might be attempted. The aim of this study is, to evaluate implant patients? response to the treatment via the OHIP-14 questionnaire and assesment of the improvement of oral health related quality of life. By the way, comparing the OHIP-14 questionnaire scores of ailing and failing implant groups whether there is a discrepancy or correlation among the two groups. The final goal of this study is, to evaluate implant patients? sense of osseoperception by means of Visual Analog Scale. This study was performed at Yeditepe University Faculty of Dentistry, Oral Surgery Department of the demand for 114 patients who admitted for dental implant treatment. The OHIP-14 records were taken, clinical examination was performed and osseoperception phenomenon was assessed with Visual Analog Scale. When the results are examined it is determined that, dental implant application is found to improve patients? OHRQoL regardless of the implants? clinical status and patients found to enhance the osseperception phenomenon. The scores between fixed and removable prosthesis groups and subgroups showed statistically significant differences.