Okluzal çatışmaların çiğneme kasları üstündeki etkisinin elektromyografik olarak değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Tolunay, SG. (2013) Okluzal çatışmaların çiğneme kasları üzerindeki etkisininelektromyografik olarak değerlendirilmesi. Yeditepe Üniversitesi Sağlık BilimleriEnstitüsü, Protetik Diş Tedavisi AD. Doktora tezi. İstanbul.Araştırmamızın amacı, varolan okluzal durumun masseter ve temporalis anteriorkaslarında oluşturduğu EMG aktivite ile okluzal çatışma yerleştirilmesi sonucu max dişsıkma esnasında kaslarda oluşan EMG aktivitenin karşılaştırılmasıdır. Araştırmamız 2013yılı şubat ayında, araştırmaya dahil olma kriterlerine uygun toplam 30 denek üzerindeyapıldı. Deneklerin ağız içi ve ağız dışı tüm tetkikleri tamamlandıktan sonra T-Scan®III5.2 cihazıyla doğal temaslar bilgisayar ortamında tespit edildi. T-Scan III kaydınınardından bilateral masseter ve anterior temporalis kaslarının EMG kaydı alındı. EMGkayıtları, fizyolojik istirahat pozisyonunda ve interküspal pozisyonda max diş sıkmaesnasında alındıktan sonra her denekte standardize edilmiş 1mm.? lik kompozitleyaratılan erken temasların sırasıyla sağ 1. Küçük azı dişi bukkal tüberkülü (E1), sağ 1.Büyük azı dişi distobukkal tüberkülü (E2) ve aynı anda sağ-sol 1. Büyük azı dişleridistobukkal tüberküllerine (E3) yerleştirilerek max diş sıkma esnasında alındı.İnterküspal pozisyonda kaydedilen entegre EMG potansiyellerinin ortalaması, sonrakidata analizi için bir standart olarak kullanıldı.Bu araştırma sonucunda; E1, E2 ve E3 çatışmaları sonrası tüm kaslarda max diş sıkmaortalamasında görülen düşüş istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı bulunmuştur. Tümkaslar içerisinde en büyük yüzde azalış E1 çatışması sonucu sol anterior temporaliskasındadır. E1 ve E2?den sonra max diş sıkma ortalamasındaki düşüş dengeleyen tarafkaslarında, çalışan taraf kaslarına göre anlamlı şekilde yüksektir ancak erken temasgörülen olgularda, E1 ve E2?den sonra çalışan taraf kaslarında görülen yüzde düşüşortalaması, dengeleyen taraf kaslarından anlamlı şekilde düşüktür. Sol masseter hariç tümkaslarda; E1 sonrası elde edilen max diş sıkma ortalamalarında görülen düşüş yüzdesi,E2?den istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı yüksek bulunmuştur. Tüm kaslarda, E1sonrası elde edilen max diş sıkma ortalamalarında görülen düşüş yüzdesi, E3?ten istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak; Okluzal çatışmavarlığında çiğneme kasları, stabilizasyona katkıda bulunmak zorunda kalmakta vekompanse edici bir mekanizmayla maksimum kasılma miktarlarını değiştirmektedirler.Doğal olarak erken teması olan ve olmayan sağlıklı bireyler, çatışmalara karşı farklıcevaplar verebilmektedir. Tolunay SG. Research about the effects of occlusal interferences on masseter and anterior temporalis muscles with electromyographic method. Yeditepe University Health Sciences Institute, Department of Prosthodontics, PhD Thesis, Istanbul, 2013.The purpose of our study is comparing masseter and temporalis anterior muscles? EMG activity during max voluntary clenching by changing the existing occlusal support. The study was performed on 30 different subjects, who are suitable for all research criteria, in February 2013. Intraoral and extraoral tests are completed, natural contacts are detected and recorded with the T-Scan® III 5.2 computerized device. Then, bilateral masseter and anterior temporalis muscle EMG activity during max voluntary clenching in physiological resting position and maximum intercuspidation is recorded. Occlusal interferences are sequentially created with the standardized 1 mm composite material on the right first Premolar buccal cusp (E1), right first Molar distobukkal cusp (E2) and both right-left first Molar distobukkal cusps (E3). The average of EMG recordings during maximum intercuspal position is deployed as a standard for subsequent data analysis. It is observed that the statistical average of max voluntary clenching is significantly reduced after the insertion of E1, E2, and E3 interferences. The largest decrease among all muscles is on the left anterior temporalis muscle at E1 interference. After the insertion of E1 and E2 interferences, decrement in average EMG during max voluntary clenching is higher on balancing side muscles than the working side muscles. During max voluntary clenching, on all muscles, except for the left masseter muscle; the decrease of EMG level at E1 is statistically significantly higher than E2. On all muscles, the decrease of EMG level at E1 is statistically significantly higher E3. As a result, in the presence of occlusal interference, masticatory muscles are forced to contribute to the stabilization and change the amount of contraction with a compensation mechanism. Depending on natural premature contact, subjects might respond differently to interferences.
Collections