Periodontal kemik içi defektlerin tedavisinde hyaluronik asit ve sığır kaynaklı kemik grefti kombinasyonu ile tek başına sığır kaynaklı kemik grefti uygulamalarının klinik ve radyografik olarak karşılaştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmada, ileri kronik periodontitis teşhisi konmuş hastalarda bulunan periodontal kemik içi defektlerin tedavisinde hyaluronik asit (HA) içeren yeni bir materyal ve sığır kaynaklı kemik grefti (SKKG) kombinasyonu ile tek başına SKKG uygulamalarının klinik ve radyografik olarak karşılaştırılması amaçlandı. Çalışmaya, sondalama derinliği (SD) ≥5 mm ve kemik içi defekt derinliği ≥3 mm olan 20 kronik periodontitis hastasına ait 3+2+1, 3+2, 3+1, 3, 2+1 ve 2 duvarlı toplam 109 kemik içi defekt dahil edildi. Defektlerden 54 tanesi HA+SKKG kombinasyonu (1. grup) ile tedavi edilirken, 55 tanesi sadece SKKG (2. grup) ile tedavi edildi. Operasyondan önce ve 12 ay sonra, plak ve dişeti oluğu kanama indeksleri, rölatif dişeti kenarı seviyesi, SD, rölatif ataşman ve kemik seviyeleri ile radyografik kemik seviyesi ölçümleri yapıldı. Operasyondan sonraki 12. ayda, her iki grupta da incelenen tüm klinik ve radyografik parametrelerde başlangıca göre istatistiksel olarak anlamlı bir iyileşme saptandı (p<0.05). Defektin en derin noktası gözönüne alındığında, 1. ve 2. gruplarda sırasıyla, 3.38±1.29 mm ve 2.99±0.75 mm SD azalması, 2.56±1.26 mm ve 2.33±0.57 mm ataşman kazancı, 0.79±0.88 mm ve 0.66±0.56 mm dişeti çekilmesi, 2.39±1.45 mm ve 2.09±0.65 mm klinik ve 2.28±1.34 mm ve 1.93±0.95 mm radyografik kemik kazancı saptandı. Gruplar arasında incelenen tüm klinik ve radyografik parametreler yönünden anlamlı fark tespit edilmedi (p>0.05). Bu çalışmadan elde edilen bulgular, hem HA+SKKG kombinasyonunun hem de tek başına SKKG uygulamasının ileri kronik periodontitisli hastalarda bulunan periodontal kemik içi defektlerde, 12. ayda anlamlı klinik ve radyografik iyileşme sağladığını, ancak gruplar arasında anlamlı bir farkın bulunmadığını göstermektedir.Anahtar kelimeler: Hyaluronik Asit, Sığır Kaynaklı Kemik Grefti, Kemik İçi Defekt, Kronik Periodontitis The aim of the present study was to compare the clinical and radiographical effects of a new biomaterial including hyaluronic acid (HA) and bovine derived xenograft (BDX) combination versus BDX alone application in the treatment of periodontal intrabony defects of advanced chronic periodontitis patients. Twenty advanced chronic periodontitis patients who had intrabony component of ≥3 mm and radioghraphical intrabony defects with an associated probing depth (PD) of ≥5 mm were included. A total of 54 intrabony defects were surgically treated with HA+BDX combination (group 1) whereas 55 intrabony defects were treated with BDX alone (group 2). Plaque and sulcus bleeding indices, PD, marginal recession, relative attachment and bone levels and radiographic bone levels were recorded at baseline and 12 months after surgery. Healing was uneventful in all cases. At 12 months postoperatively, intragroup comparisons revealed statistically significant differences compared to baseline for all evaluated clinical and radiographical parameters (p<0.05). Considering the deepest site of the defects, group 1 and 2 showed a mean PD reduction of 3.38±1.29 mm and 2.99±0.75 mm, attachment gain of 2.56±1.26 mm and 2.33±0.57 mm, recession of 0.79±0.88 mm and 0.66±0.56 mm, clinical bone gain of 2.39±1.45 mm and 2.09±0.65 mm and radiographic bone gain of 2.28±1.34 mm and 1.93±0.95 mm, respectively. Intergroup comparisons for all parameters were found to be insignificant (p>0.05). Within the limits of this study, it can be concluded that both HA+BDX and BDX applications led to significantly favourable clinical improvements in intrabony periodontal defects compared to baseline. No statistically significant differences in any of the investigated parameters were observed between the groups.Key words: Hyaluronic Acid, Bovine Derived Xenograft, Intrabony Defect, Chronic Periodontitis
Collections