Omuz subacromiyal sıkışma sendromu tedavisinde klasik fizik tedavi ile manuel tedavinin etkinliğinin karşılaştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışma, Subakromial Sıkışma Sendromu (SSS) tanısı konmuş hastalar üzerindemobilizasyon teknikleri ile konvansiyonel fizyoterapi tekniklerinin etkinliğini tedavi öncesi vesonrası ağrı, tedavi süreleri, normal eklem hareketi, kas kuvveti ve fonksiyonellik açısındankarşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada omuz ağrısı ile başvurup SSS tanısı alan 80hasta değerlendirilmiştir. Çalışmaya dahil edilen 80 hasta randomize olarak iki grubaayrılmıştır birinci gruba (mobilizasyon grubu) mobilizasyon, egzersiz ve cold packuygulanırken, ikinci gruba (konvansiyonel fizyoterapi) yüzeyel ısı(hot-pack), TENS, ultrason,egzersiz ve cold pack tedavileri uygulanmıştır. Mobilizasyon grubundaki hastalar haftada 3gün olmak üzere toplam 6 seans (2 hafta) tedaviye alınmıştır. Konvansiyonel fizyoterapiuygulanan hastalar ise haftaiçi hergün olmak üzere 2 hafta boyunca toplam 10 seans tedaviyealınmışlardır. Değerlendirme eklem hareket açıklığı, kas gücü, istirahat, dinlenme ve gecevizüel analog skala (VAS) ölçümleri, University of California and Los Angelesomuzfonksiyonel degerlendirmesi (UCLA), Yaşam Kalitesi Değerlendirme Skalası (SF 36),Oxfort Omuz ölçütü ve CONSTANT ölçütleri kullanılarak yapılmıştır. Her iki gruptadatedavi sonrası değerlendirmelerde anlamlı değişiklikler tespit edilmiştir. Mobilizasyongrubunda Oxford Omuz ölçütü, konvansiyonel fizyoterapi uygulanan gruba göre dahaanlamlı (p<0,05) bulunmuştur. Her iki grupta da tespit edilen iyileşme 3. Ayda devametmiştir. Manuel terapi subakromiyal sıkışma sendromunda güvenle kullanılabilecek birtedavi modalitesidir. Manuel terapinin olumlu etkisi SSS'li hastalarda geç dönemde dedevam etmekte, hastaların günlük yaşam aktivitelerine daha hızlı bir dönüş sağlamaktadır. This study aimed to compare the efficiency of mobilization techniques and conventionalphysiotherapy techniques in patients diagnosed with Subacromial Impingement Syndrome(SIS) in terms of pre- and post-treatment pain, treatment durations, normal joint movement,muscle strength and functionality. 80 patients presented with shoulder pain and diagnosedwith SIS were evaluated. Enrolled patients were randomized into two groups; the first groupreceived mobilization, exercise and cold pack therapies, while the second group (conventionalphysiotherapy) received hot-pack, TENS, ultrasound, exercise and cold pack therapies.Mobilization group received therapy three days a week, 6 sessions in total (2 weeks).Conventional physiotherapy group received 10 therapy sessions every weekday during 2weeks. The evaluation was performed using joint range of motion, muscle strength, visualanalog scale (VAS) measurements at rest, during activity and at night, University ofCalifornia and Los Angeles Shoulder Scale (UCLA), Quality of Life Assessment Scale (SF36), Oxford Shoulder Score and CONSTANT measures. Significant changes were detected inpost-treatment evaluations in both groups. Oxford score was more significant in mobilizationgroup compared to conventional physiotherapy group (p<0,05). The improvement observed inboth groups remained during the third month as well. Manuel therapy is a reliable treatmentmodality in subacromial impingement syndrome. The favorable effect of manuel therapyremains during the late period as well, and the patients return to daily activities more rapidly.
Collections