Investigation of the effects of manual therapy techniques on pain and functionality in individuals with shoulder subacromial impingement syndrome

Abstract

Bu çalışma omuz subakromial sıkışma sendromu (SSS) olan bireylerde manuel terapi tekniklerinin ağrı ve fonksiyonellik üzerine etkisinin araştırılması amacıyla SSS tanısı konmuş 34 hasta ile yapılmıştır. Hastalar randomize olarak konservatif tedavi grubu (KT) ve mulligan mobilizasyon (MM) grubu olarak iki gruba ayrılmıştır. KT grubuna alınan 17 vakaya sıcak paket (hotpack-HP), TENS, Codman egzersizleri, eklem hareket açıklığı (EHA) ve güçlendirme egzersizleri uygulandı. Mulligan mobilizasyon grubuna alınan 17 vakaya ise konservatif tedavi grubunda uygulanan tedaviye ek olarak mulligan mobilizasyon (hareket ile mobilizasyon/MWM) uygulaması yapılmıştır. Hastalar haftada 3 gün toplamda 14 seans olmak üzere fizyoterapi ve rehabilitasyon programına alındı. Hastalar tedavi öncesi ve tedavi bittikten hemen sonra ağrı (Vizüel Analog Skala), eklem hareket açıklığı (gonyometre), kas kuvveti (manuel kas testi) ve fonksiyonellik (DASH) açısından değerlendirildi. Elde edilen veriler, istatistik sürüm 22.0 SPSS kullanılarak analiz edilmiştir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda her iki tedavi yönteminin de hastaların semptomlarının azalmasında etkili olduğu belirlenmiştir. Tedavi sonrası gece ağrısı, omuz fleksiyon, abdüksiyon, internal rotasyon, eksternal rotasyon kas kuvvetleri değerlendirmelerinde MWM uygulanan MM grup lehine anlamlı fark bulunmuştur (p<0.05). Bunların dışında kalan ağrı, eklem hareket açıklığı, DASH skoru değerlendirmelerinde iki grup arasında istatistiksel anlamlı fark bulunamamıştır (p>0.05). Tedavi öncesi-sonrası değerlerin farkı incelendiğinde gece ağrısı, aktivite ağrısı, pasif fleksiyon ve aktif internal rotasyon parametrelerinde MWM uygulanan MM grup lehine anlamlı fark bulunmuştur (p<0.05). Sonuç olarak SSS bulunan hastalarda MWM tekniğinin konservatif tedavi ile kombine olarak uygulanmasının ağrının azalmasında, eklem hareket açıklığı, kas kuvveti ve fonksiyonel aktivite düzeylerinin artmasında daha etkili sonuçlar verebileceğini düşünmekteyiz.Anahtar Kelimeler: Hareket ile Mobilizasyon, Subakromial Sıkışma Sendromu, Fonksiyonellik, Ağrı Bu çalışma Başkent Üniversitesi Araştırma Fonunca desteklenmiştir (Proje no: KA17/275).

This study was carried out with 34 patients with subacromial impingement syndrome (SIS) to investigate the effect of manual therapy techniques on pain and functionality in individuals with shoulder subacromial impingement syndrome. Patients were divided into two groups as conservative treatment (CT) group and mulligan mobilization (MM) group. Hot pack, TENS, Codman exercises, range of motion and strengthening exercises were applied to 17 patients to be included in the conservative treatment group. Mulligan mobilization (mobilization with movement / MWM) was applied to 17 patients to be included in the mulligan mobilization (MM) group in addition to the treatment applied in the conservative treatment group. Patients were included in physical therapy and rehabilitation program for a total of 14 sessions 3 times a week. Patients were evaluated for pain (Visual Analog Scale), range of motion (goniometer), muscle strength (manual muscle test) and functionality (DASH) immediately before and after treatment. The data were analyzed by using statistical version 22.0 SPSS. As a result of the evaluations, it was determined that both treatment methods were effective in decreasing the symptoms of patients. There was a significant difference in favor of MM group who applied MWM in postoperative night pain, shoulder flexion, abduction, internal rotation, external rotation muscle strength assessments (p<0.05). There were no statistically significant differences between the two groups in terms of other pain, range of motion, and DASH score assessments (p>0.05). When the difference between the values before and after treatment is examined night pain, activity pain, passive flexion and active internal rotation parameters have been found significant difference in favor of MM group applied MWM (p<0.05). In conclusion, in patients with SIS, we think that the combined use of MWM technique with conservative treatment may provide more effective results in decreasing pain, increasing range of motion, muscle strength and functional activity.KEY WORDS: Mobilization with Movement, Subacromial İmpingement Syndrome, Functionality, Pain This study was supported by Başkent University Research Fund (Project no: KA17/275).