Turkish EFL learners` use of vague language in speaking

Abstract

Günlük hayatta kullandığımız dilde önemli ölçüde yer alan bulanık ifadeler son 20 yıldır araştırmacıların dikkatini çekmektedir. Bu çalışma İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenen Türk öğrencilerin ve ana dil olarak İngilizce konuşan kişilerin bulanık ifadeleri kullanma sıklığını ve bulanık ifadeleri kullanmanın Türk öğrencilerin İngilizce seviyeleri ve cinsiyetleri arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. Veriler (i) yer tutucular, (ii) bulanık ulam belirleyiciler, (iii) bulanık niteleyiciler, (iv) yaklaşıklık ifadeleri ve (v) söylem yumuşatıcılar gibi ifadeleri içeren her bir kategoride en sık ve en seyrek kullanılan bulanık ifadeleri ortaya koymuş ve veriler detaylı olarak incelendiğinde söz konusu bulanık ifade kategorileri arasındaki sıklık farkları da ortaya çıkmıştır. Çalışmaya katılan 27 erkek ve 24 kız öğrenci düşük ve yüksek düzeyde İngilizce bilen erkek öğrenciler, düşük ve yüksek düzeyde İngilizce bilen kız öğrenciler ve ana dil olarak İngilizce konuşan alt gruplardan oluşmaktadır. Mevcut analiz, bulanık ifadelerin farklı İngilizce öğrenen bireyin İngilizce düzeyine ve cinsiyetine göre kullanımına ilişkin kesin bir iç görü sunmakta ve bu nedenle de İngilizce öğrenen Türklere özel bulanık dil kullanımı alanında öncü bir çalışma niteliği taşımaktadır.Sonuçlar, İngilizceyi anadil olarak konuşanların konuşmalarında sıkça rastlanan ve İngilizceyi ikinci dil olarak öğrenen hem kız hem de erkek öğrenciler tarafından konuşmayı akıcı hale getirmek üzere benimsenen belirli bulanık ifadeler olduğunu göstermektedir. Bulanık ifadeler en çok karşılıklı konuşmalarda kullanılırken, bu kullanımların İngilizce ders kitaplarında hak ettiği şekilde yer almadığı ve okullarda öğretilmediği bir gerçektir.Anahtar Kelimeler: Bulanık İfadeler, İngilizceyi Yabancı Dil Olarak Öğrenen Kız ve Erkek Türk Öğrenciler, Ana Dil Olarak İngilizce Konuşanlar.

Vague Language – a less precise form of language we deliberately use - has been of interest to many researchers over the last two decades since it is highly significant in everyday language. This study sets out to determine how Turkish L2 learners' use of vague language differ from native English speakers (NESs) in terms of frequency, and to reveal correlation between the proficiency level and gender of Turkish L2 learners and their use of vague expressions.Data indicated the most and least frequently used vague expressions in the following five types of vague expressions: (i) placeholder words, (ii) vague category identifiers, (iii) vague quantifiers, (iv) approximators, and (v) hedging expressions. A careful scrutiny of the data illustrated differing frequencies of use of some of these vague expression categories. The participants of the study were 27 male students with a low and high level of English, 24 female students with a low and high level of English and Turkish L2 speakers of English and English L1 speakers. The current analysis provides significant insight into different patterns of vague expression use in terms of English learner's level of English and gender, and thus constitutes pioneering research in the subfield of VL use specific to Turkish learners of English. The results suggested that there are some certain sets of vague expressions, which are pervasive feature of the English L1 speakers' speech, employed by both female and male Turkish L2 learners with the aim of managing the fluency of conversation. Considerably, while VL is mostly used in conversations, ironically it is not thoroughly included in English course books and taught at schools. Key Words: Vague Language, Turkish L2 Learners, Turkish Male and Female L2 learners, Native Speakers of English.