Türkiye`de doğuştan kalça çıkığı sorunu (genetik geçiş, erken tanı ve koruyucu hekimlikle ilgili yaklaşımlar)

Abstract

-42- ÖZET Kalçanın anatoma patolojisi, doğuştan kalça çıkığında genetik geçiş, klinik ve radyolojik erken tanı ve sağaltım yöntemleri, erken tanının önemi belirtilmiştir. 1979 yılı sonlarında başlayarak, `Uluslararası Sakatlar yılı` olarak ilan edilen 19Ö1 yılı başlarına kadar sür dürülen bu çalışmada, 200 kalça çıkığı incelendi. Aile ağaçlarında toplam 9**00 kişiyi kapsayan pedigri çalışmaları sonucunda herediter özellik % 19 olarak bulundu ve anomalinin, % 79 otozomal dominant, % 21 ise resesif geçiş gösterdiği gözlendi. Araştırmada proband dışında saptanan 70 doğuştan kalça çıkığı olgusunun değişik oranlarda probandın akrabalarında görülmesi, anomalinin akrabalık derecesi ile doğru orantılı olarak arttığı görüşünü desteklemektedir. Ayrıca doğuştan kalça çıkığının erken tanı ve sağaltımı ile ailenin sosyo- ekonomik yapısı arasında sıkı bir ilişki belirlendi. Makatla gelişin kalça çıkığı oranını arttırdığı belirtilirken, ülkemizdeki yaygın kundaklama alışkanlığının doğuştan kalça çıkığı oluşumunda büyük bir etken olduğu görüşüne varıldı. Gerek çevresel, gerekse genetik faktörlerin ışığında, bu anomalinin oluşumunda, multifaktöryel- poligenik etkenlerin söz konusu olduğu sonucunda birleşildi. Tüm yeni doğan çocuklarda yapılacak sistemik muayenenin, doğuştan kalçaçı kığının erken tanısında en önemli rolü oynayacağı, bu yolla erken sağaltıma alman bebeklerin, yürüş döneminden önce-43- iyileşecekleri belirtilerek, bu profilaktik yöntemin Ülkemiz'de yaygınlaştırılması gerektiği Üzerinde önemle duruldu.