Polikistik over sendromlu olgularda insülin direnci araştırılması

Abstract

ÖZET Bu çalışma 1990 yılına E.ü. Tıp Fakültesi Endokrin Bilim Dalı'na baş vuran toplam 23 POS'lu olguda gerçekleştirilmiştir. Olguların 16 sı non-obez (Ki <_ 30), 7 si obez (Ki > 30) dir. Çalışma ; - AN * ı olmayan POS'lularda hiperinsül inemi olup olmadığını; - Insulin direnci obezite, hirsutism derecesi, gonadotropinler ve androjen düzeyi arasında nasıl bir ilişki olduğunu; ? -^Insulin direncinin insülin reseptörlerine baflı olarak mı ortaya çıktığını; araştırmak üzere planlanmıştır. ? Bu amaçla, olguların LH, FSH, Prl, f T, E2, Progesteron, Androstenedion, DHEA-S tan oluşan hormon profilleri çıkartıldı. Pelvik US leri yapıldı. Bazal insülin değerleri, OGTT'ye insülin ve şeker yanıtları ölçüldü. öglisem-ik glükoz klamp tekniği ile dirençleri araştırıldı, insülin reseptör antikorları ve eritrosit 125 iosülin reseptörlerine I işaretli insülin bağlanması araştırı İdi. Sonuçta : Obez, non-obez tüm olgularda bazal insülin değerleri ve ( 2 non-obez POS'lu dışında ) OGTT'ye insülin yanıtları yüksek bulundu. öglisemik glükoz klamp ile obez POS'lularda insülin direnci saptandı. Yine obez POS'lularda, IRA'da artma ve eritrosit insülin reseptörlerine bağlanmada azalma bulundu. insülin direnci ile androjen, gonadotropin düzeyleri ve hirsütizm derecesi arasında ilişki kurulamadı. 27Insulin direncinin obez POS'lularda IRA ile pozitif yönde lineer bir ilişki gösterdiği saptandı ( % 99 ). 28