Süt çocuklarında BCG lenfadenitleri ve sağaltımı (Medikal ve cerrahi sağaltım ile kontrol grubunun karşılaştırılması)

Abstract

ÖZET Tüberküloz, yurdumuzda montaliteye en sık neden olan enfeksiyon hastalıklarından biridir (7.4/100.000). Yapılan tüm mücadelelere rağmen günümüzde hala önemini korumakta dır. BCG aşılamasının bu mücadelede önemi büyüktür. Ancak aşılama sonrası karşımıza çıkan bazı kompl ikasyonlar prob lem yaratmaktadır. Bunların başında da BCG lenf adeni t ler gelmektedir ( 5, 23, 34,40, 43, 62, 68 ). Bizde çalışmamızda BCG aşılaması sonrası, bölgesel lenf bezlerinde gelişen lenf adeni t ler i izleyerek, standart bir sağal t im model i geliştirmeyi amaçladık. Çalışma 1987-1990 tarihleri arasında 24 ay süreyle izlenen 69 (% 65) u erkek, 37 (% 35) i kız, 106 olgu üze rinde gerçekleştirilmiştir. Hastaların yaş ortalamaları 8.5 aydır. Yaş dağılımı 2-24 ay arasındadır. Olgular rastgele olarak dört gruba ayrılmıştır. Bu gruplar İNH, Eritromisin, cerrahi ve sağaltım kullanılmayan kontrol gruplarıdır. % 88 i ilk ay içerisinde aşılanan olgularımızın % 31 i deneyimli dispanser personeli tarafından aşılanmıştır. Olgularımızın % 77 si, 1987-1988 yıllarında toplanmaktadır. En sık yerleşim yeri % 86 oranda sol aksi İler bölge iken, lenfadenit gelişim süreci 3.6 ay olarak bulunmuştur. Bir olgumuzda ise 16 aya dek uzamıştır. PPD reaksiyonu % 20 olguda 10-15 mm. arasında sapta nırken, PPD reaksiyonu ile süpürasyon arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır. - 54Akciğer grafi ler i nde % 5 oranda sol aksiller bölge kal si f i kasyonu dışında önemli bulgu saptanmamıştır. Olgularımızda süpürasyona gidiş, kontrol ve tıbbi sağaltım gruplarında ayrı ayrı değerlendirilmiş ve anlamlı sonuç bulunmamıştır. İyileşme süreleri süpüre olmayan grupta 145 + 115 gün iken, süpürasyon gelişen grupta 83.6 + 72 gün dür. Her iki gruptada sağaltım modellerinin birbirlerine üstünlüğü bulunmamıştır. Süpürasyon gelişimiyle aşılamanın erken dönemde yapıl ması, lenfadenitin erken belirmesi arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır. Süpüre olgularımızda insizyonel direnajla sağaltılan hastalarda, spontan direnaja bırakılan kontrol ve tıbbi sağıtım grupları karşılaştırıldığında insizyonel direnaj yapılanlar lehine anlamlı ölçüde iyileşme süresi kısalığı saptanmı şt ı r. Süpüre olgularımızdan sadece birinden m.bovis izole edilebilmiştir. % 14 olguda da non-spesifik bakteri izole edilmiştir. Üç süpüre olgumuzda bir yılı aşkın zamandır akıntılı sekel oluşumu sürmektedir. Sonuç olarak BCG lenf adeni t ler i nde süpüre olsun, olmasın tıbbi sağaltım gerekli değildir. Süpürasyon gelişen olgularda ise total eksizyon, yapılamayan olgularda ise insizyonel direnaj seçilecek yol olmalıdır. Yurdumuz şart larında BOG aşısı ihmal edilmemeli ve ilk ay içerisinde mutlaka yapılmalıdır. 55 -