Barsaktan bakteri translokasyonu ve mukusun translokasyondaki rolü

Abstract

ÖZET Sepsis, ve multipl organ yetmezliği gibi ağır ve mortalitesi yüksek sistemik infeksiyonların, gastrointestinal sistemdeki normal enterik bakterilerin organizmaya yayılmaları ile ortaya çıkabileceği bildirilmiştir. Bakteriyel translokasyon adı verilen bu olayın varlığı gösterilmişse de oluşma mekanizmaları hala bilinmemektedir. Bakteriyel translokasyonda rol oynayan faktörlerin araş tırılması amacı ile, bu çalışmada intestinal bariyerin önemli bir komponenti olan mukusun translokasyona etkisi araştırılmıştır. Sıçan ileum mukozasından hazırlanan canlı intakt membranlar Ussing sistemi adı verilen in vitro sisteme yerleştirilerek, mukusun miktarı (pilokarpin ile) ve kalitesi (nöraminidaz ile) değişikliğe uğratılmış ve bilinen bir bakterinin (E. coli C-25) membrandan geçişi incelenmiştir. Üç saat boyunca canlı kaldığı, elektrofizyolojik parametrelerle (potansiyel farkı ve rezistans) izlenen membranlardaki ve mukusdaki miktar ve yapı değişiklikleri, doğrudan ağırlık ölçümü yoluyla ve elektron mikroskobik yöntemlerle gösterilmiştir. Mukusun pilokarpin ile azaltılması, bakteriyel translokasyonu anlamlı olarak arttırırken, nöraminidaz ile işlem gören membranlarda bakteri geçişi azalmıştır. Nöraminidazın enterosit yüzeylerinde bulunan siyalik asit reseptörlerini yıkıma uğrattığı bilinmektedir. Bu nedenle, tutunma işlemi gerçekleşemediği için nöraminidaz grubu membranlarda translokasyon oranı düşük olmuştur. Normalde mukusdaki reseptörlere bağlanan bakteriler, pilokarpin grubunda gelişen mukus yokluğunda, doğrudan epitel hücreleri ile karşılaşarak bağlanmış ve translokasyon oranı artmıştır. Bu sonuçlar mukusun bakteriyel translokasyonda bir anahtar rol oynadığını göstermiş, barsak bariyerinin henüz matüritesini tamamlamadığı yenidoğan cerrahi hastalarda sistemik infeksiyon nedeni olarak barsaktan bakteri translokasyonunun göz önünde bulundurulmasının önemini vurgulamıştır. -41-