Çocukluk çağı periferik lenfadenopatileri

Abstract

ÖZET 18 aylık süre içinde, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Hasta Çocuk Polikliniği ve Hematoloji - Onkoloji Bilim Dalı Özel Polikliniğine periferik lenf-adenopati yakınması ile başvuran 116 çocuk hastanın prospektif izlemleri gerçekleştirildi. Lenfadenopatinin etiyolojik nedenini belirlemeye yönelik beş aşamalı izlem protokolü ile takip edilen olguların yaş dağılımları 6 ay ile 17 yıl arasında değişiyordu (Ortalama yaş: 6.92±35.39). 85'i erkek ve 31 'i kız olan olguların %58.62'inde lokalize lenfadenomegali, %41.37'sinde ise yaygın lenf- adenomegali saptandı. Periferik lenfadenopatilerin; %66.17'si servikal, %14.70'i submandibuler, %2.94'ü retroaurikuler, %2.94'ü supraklavikuler, %10.29'u aksiller ve %2.94'ünde inguinal bölge lokalizasyonunda palpe edildi. Periferik lenfadenopati nedeniyle başvuran olguların 48/116'sında (%41.37) kesin tanı klinik, serolojik, radyolojik, deri testi (PPD) ve histolojik değerlendirme sonucu elde edildi. 24/116 olguda ise (%20.68) birinci gün başlanan antibiotik sağaltımına yanıt alındığı için bakteriyel lenfadenit oldukları düşünüldü. Ancak bu olguların izlemlerinde kesin tanı konulamadı. Geriye kalan 44/116'sında da (%37.93) klinik ve izlem protokolünde yer alan tetkikler (serolojik, hematolojik, radyolojik, deri testi) ile tanı sağlanamadı. Tanı alamayan bu olguların ileri dönem izlemlerinde histopatolojik değerlendirme gerektirecek kilinik ve laboratuvar kuşku da oluşmadı. Prospektif izlemleri sağlanan periferik lenfadenopatili çocukların %32.50'inde histopatolojik değerlendirme gerektiren anlamlı lenfadenopati saptandı. Histopatolojik değerlendirme yapılan hastaların da %31.42'sinde nonspesifik reaktif lenf bezi hiperplazisi saptandı ve biyopsinin tedaviye katkı oranı %56.66 olarak belirlendi.Primer lenfadenopati yakınması ile izleme alınan hastaların 11/116'sı (%9.48) neoplastik, 4/116'sı (%3.44) granülomatöz lenfadenopati tanısı aldı. Çalışmamızda tanı alan enfeksiyöz lenfadenopatiler içinde, toksopiazma lenfadeniti (%16.66, 8/48), CMV enfeksiyonu (%8.33, 4/48) ve tüberküloz lenfadeniti (%8.33, 4/48) en sık enfeksiyöz nedenler olarak saptandı. Eksizyonel biyopsiden yararlanacak hasta seçimi için, önerilen `SKORLAMA MODELİ`ni kesin histopatolojik tanı alan hastalarımıza retrospektif olarak uyguladık. Modelin sensitivitesi %88, spesivitesi %85, öngörülen pozitif değer %88 ve öngörülen negatif değende %85 duyarlılıkta bulundu. Sonuç olarak, eksizyonel biyopsi çocuk çağı periferik lenfadenopatilerinde kesin tanıya ulaşmada vazgeçilmez bir tanı aracıdır. Ancak biyopsilerin tedaviye olan katkısını arttırabilmek için anlamlı lenfadenopatilerin ayırımında kullanılabilecek non-invaziv yeni yaklaşımlara ihtiyaç vardır. Bizde bu çalışmamızda biyopsiden yararlanacak anlamlı lenfadenopatilerin seçiminde, olguların prospektif izlemlerinin büyük katkısı olduğu sonucuna vardık. 47