Nazofarinks karsinomlarında neoadjuvan kemoterapi sonrası eksternal radyoterapi ve HDR brakiterapi

Abstract

ÖZET Ağustos 1993-Ağustos 1994 tarihleri arasında 19 nazofarinks karsinomlu (N2-3 veya indiferan tip) olgu neoadjuvan KT, eksternal RT ve ir- 192 HDR brakiterapi protokolüne alınmıştır. Neoadjuvan KT üçer hatla arayla siklofosfamid 500 mg/m2, epirubisin 70-90 mg/m2, sisplatin 100 mg/m2 dozunda, 3 kür olarak uygulanmıştır. Eksternal RT, son KT küründen 3 hafta sonra, 2 Gy/gün olmak üzere, nazofarinks ve komşu yapıları, parafaringeal lenfatikleri ve tüm servikal lenfatikleri kapsayacak şekilde. T 1-2 olgularda primer bögeye toplam 60 Gy, T3-4 olgularda 70 Gy dozunda uygulanmış, palpabl lenf nodu bölgelerine 60 Gy'den sonra 10 Gy elektron boostu eklenmiştir. Lenf nodu tutulumu olmayan olgularda supraklaviktiler bölge 0.5 cm derinlikte 50 Gy, tutulumu olanlarda 60 Gy dozunda ışınlanmıştır. İntrakaviter brakiterapi `boost`u eksternal RT'den 1-2 hafta sonra Tl-2 olgularda 5 Gy'lik 3 uygulama (15 Gy), T3 ve eksternal RT sonrası yapılan direkt nazofarinks bakısında kalıntı tümörü olan T4 olgulara 5 Gy'lik 2 uygulama (10 Gy) şeklinde yapılmıştır. Akut toksisite değerlendirmesi RTOG ve WHO kriterlerine göre KT ve RT için ayrı olarak yapılmış olup, olguların hiçbirinde hayatı tehdit edici derece IV akut toksisite bulgusuna rastlanmamıştır. KT sırasında olguların tümünde derece. I-III bulantı-kusma ve alopesi, %52.6'sında derece I - 1 1 1 lökopeni görülürken, hiçbirinde kardiyak ve renal toksisiteye rastlanmamıştır. Eksternal RT sırasında olguların tümünde derece I-Il cilt toksisitesi, derece I-III mukozit ve %68.4'ünde derece I-II lökopeni ortaya çıkmıştır. KT sonrası yapılan primer tümör yanıtı değerlendirmesinde tam yanıt oranı % î 5.8, kısmi yanıt oranı %78.9 iken RT sonrasında tam yanıt oranı %84.2 olarak gözlenmiş, nodal yanıtlar ayrı ele alındığında KT sonrası %29.4 olan tam yanıt oranı RT sonrası %88.2'ye yükselmiştir. Brakiterapi `boost`u68 uygulanan 15 olguda lokal kontrol oranı %93.3 olarak bulunmuştur. KT başlangıcından itibaren hesaplanan 10 aylık median (5-13 ay) takip süresince olguların hiçbirinde lokal-bölgesel nüks, kalıntı hastalığın progresyonu ve uzak metastaz tespit edilmemiştir.