Diz içi eklem patolojilerinin 3 Tesla MRG bulguları ile artroskopi sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Çağımızda aktif yaşam ve spor faaliyetlerinin artmasına sekonder sıklıkla yaralanan eklemlerden biri de diz eklemidir. Anterior ve posterior krusiat ligament, menisküs yırtıkları, kıkırdak lezyonları, diz ekleminde en sık karşılaştığımız yaralanma tiplerindendir. Aralık 2005 ? Aralık 2010 tarihleri arasında toplam 161 hastaya ait 170 diz MRG değerlendirilerek altın standart olan artroskopi ile karşılaştırılmıştır. Amacımız 3T MRG'nin diz içi eklem patolojilerinden; meniskal yapıları, kartilaj ve ligamentlerin strüktürel yapılarını değerlendirmedeki etkinliğini göstermektir. MRG bulgularının duyarlılık, özgüllük, pozitif ve negatif tahmini değer ile tutarlılık oranları hesaplanmıştır. Gözlemciler içi, gözlemciler arası ve artroskopi ile yapılan karşılaştırmalarda tutarlılık hesaplamasında kappa istatistikleri kullanılmıştır. Menisküs yırtıklarını saptamada MRG'nin duyarlılığı gözlem 1a, 1b ve gözlem 2 için sırasıyla % 91.3- % 89.8- %79.6 bulunurken, özgüllük oranları sırasıyla % 90.4- % 92.5 ve %88.8 idi. AKL tam kat yırtığını belirlemede için MRG'nin duyarlılığı gözlem 1a, 1b ve gözlem 2 için sırasıyla % 99.3- % 100- %100 bulunurken, özgüllük oranları sırasıyla % 82.6- % 82.6 ve %82.6 idi. Gözlem 1a, gözlem 1b, gözlem 2'nin kondromalazi varlığı açısından yapılan değerlendirmesinde kappa değerleri sırasıyla; 0.429, 0.488, 0.489 ölçülmüş olup orta derecede uyumlu bulunmuştur. Sonuçta; MR görüntüleme menisküs lezyonu ve AKL yırtığı tanısında literatür ile uyumlu olarak yeterli bulunmuştur ancak kıkırdak hasarının teşhisinde yetersiz bulunmuştur. Bu yetersizliğin nedeni, bir çok çalışmada da belirtildiği gibi kıkırdak hasarının tanısında henüz MRG'nin yeterli olmamasından kaynaklanmaktadır. Ancak kıkırdak fizyolojisinin gösterilmeye başlandığı ileri MR teknikleri ile bu yetersizlikler de giderek azalmaktadır. Anahtar sözcükler: MRG, Artroskopi, Diz, Menisküs, Ligament, Kıkırdak

Secondary to the increase in active life and sports activities, most commonly injured joint is knee joint. The anterior and posterior cruciate ligaments, meniscal tears and cartilage lesions are the most frequent knee injury types. The aim of this study was to assess the diagnostic value of 3T MRI in demonstrating intra-articular pathologies of the knee such as meniscal structures and the structural elements of cartilage and ligaments. Between December 2005 - December 2010, 161 patients knee MRI findings were compared with knee arthroscopy which is the gold standard for evaluation. MRI findings sensitivity, specificity, positive and negative predictive values were calculated with the consistency rates. Intraobserver, interobserver kappa statistics were used in the comparison with arthroscopy. The sensitivity of MRI in detecting meniscal tears for observer 1a, 1b and 2, 91.3%, 79.6%, 89.8% ratios were found and the specificity ratios were 92.5%, 88.8% and 90.4%. The sensitivity of MRI to determine the full thickness ACL tear, observer 1a, 1b and 2, 99.3% 100% - 100% ratios were found and the specifity ratios were 82.6 %, 82.6% and %82.6. The evaluation of the kappa values for the presence of chondromalacia for observer 1a, 1b and 2 were 0,429, 0,488 and 0,489. The values were consistent with a moderate. In conclusion, MR imaging in the diagnosis of meniscal tear and ACL tears way found to be satisfactory in accordance with the literature, but were insufficient in the diagnosis of cartilage injury. The reason for this inadequacy as indicated in many studies is the limited diagnostic capability of MRI in the detection of the cartilage pathologies. On the other hand with the advent of more sophisticated MRI techniques which is capable to demonstrate cartilage physiology inadequacy of MRI in this era is getting improved. Key words: MRI, Arthroscopy, Knee, Menisci, Ligament, Cartilage