Multipl myelomda vertebral bulguların manyetik rezonans görüntüleme ile değerlendirilmesi

Abstract

7.ÖZET Multipl myelom, plazma hücrelerinin malign proliferasyonudur. Kemik iliği plazmositozu, serum ve idrarda monoklonal immun globulinlerin bulunması ve kemik yıkımı ile karakterizedir. Myelom iezyonlannın en sık olduğu bölge torakolomber vertebralardır. Manyetik rezonans görüntüleme, torakolomber bölgeyi değerlendirmede diğer görüntüleme yöntemlerine üstündür ve dokuları ayırd edebilme özelliği nedeniyle kemik iliğinin görüntülenmesi için de uygundur. Manyetik Rezonans Görüntülemede vertebralarda fokal, diffüz, heterojen patternde tutuluş görülebilir, ya da düşük dereceli diffüz tutuluşlarda MRG'de kemik iliği sinyali normal olabilir. Çalışmamızda 8 olguda fokal, 7 olguda diffüz, 5 olguda heterojen patternde infiltrasyon saptanmıştır. İki olguda ise kemik iliği aspirasyonu ile infiltrasyon saptanmış olduğu halde MRG normal bulunmuştur. Fokal lezyonlar T1A görüntülerde hipointens, T2A görüntülerde hiperintenstir. Diffüz tutuluş T1A görüntülerde kemik iliği sinyal intensinin azalması ve kontrastlı görüntülerde kemik iliğinde diffüz kontrast parlaklaşması şeklinde izlenir. Heterojen pattem, myelom infiltrasyonu yanı sıra yağ infiltrasyonundaki heterojeniteye bağlıdır. Hastalığın evresi ve MRG'de saptanan pattern arasındaki korelasyon yönünden değişik araştırmacılar farklı sonuçlar bildirmektedir. Fokal lezyonları saptamada T2A (özellikle GE) görüntüler, T1A görüntülerden daha sensitiftir. Buna karşılık diffüz infiltrasyonu belirlemede en sensitif olan SE T1A görüntülerdir. Kontrast madde kullanılması da diffüz infiltrasyonu saptamada sensitiviteyi arttırmaktadır. Tedavi gören hastalarda kemik iliği yağ infiltrasyonundaki artış, fokal lezyonlarm boyutlarındaki ve kontrast tutma patternierindeki değişme tedavinin etkisini değerlendirmede kullanılabilir. T1A görüntülerde kemik iliği sinyal intensitesinde artış yağinfiltrasyonuna bağlıdır ve remisyonun göstergesidir. Fokal iezyonların boyutunda küçülme, kontrastlı çekimlerde periferik kontrast tutuluşu da remisyonun göstergeleridir. Kompresyon kırıklarındaki artış ise tedaviye cevap veren hastalarda da görülmektedir ve progresyonu göstermez. 53