Bizmut oksit nanopartikülünün sığır böbrek MDBK hücre hattı üzerindeki apoptotik ve genetik hasar potansiyelinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada; genotoksik etkiyi belirlemek için tek hücre jel elektroforez (komet) yöntemi ve apoptotik etkiyi belirlemek için akım sitometri yöntemi kullanılmıştır. MDBK hücre hattı 30µg/ml, 60µg/ml ve 90µg/ml olmak üzere üç ayrı konsantrasyonda 90-210nm boyut aralığına sahipBizmut Oksit nanopartikülü ile muamele edilmiştir. Pozitif kontrol olarak H2O2(hidrojen peroksit), 10mM kullanılmıştır. Bu çalışmada; Bi2O3 nanopartikülünün tüm konsantrasyonlarında Genetik Hasar İndeksi ve Hasarlı Hücre Yüzdesi değerlerinde artış gözlenmiştir. Bu artışın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı belirlenmiştir(p>0,05). Akım sitometri analizinde ise 30µg/ml'lik konsantrasyonda erken ve geç apoptotik, canlı ve nekrotik hücre sayısında artış gözlenmiş ve bu artışın negatif kontrol ile istatistiksel olarak anlamlı olduğu gözlenmiştir(p<0.05). Akım sitometri parametreleri arasında negatif ve pozitif yönde korelasyon belirlenmiştir. Komet parametreleri arasında çok yüksek pozitif korelasyon olduğu tespit edilmiştir. Komet parametreleri ile akım sitometri analizinde erken, geç apoptotik hücre sayısı parametreleri arasında pozitif yönde orta ve zayıf düzeyde ama nekrotik hücre sayısı ile ise negatif yönde zayıf korelasyon tespit edilmiştir.

The aim of this study was to determine the in vitro genetic damage potential and apoptotic effects of bismuth oxide nanoparticle having a size range of 90-210 nm. Study; to determine the genotoxic effect, single cell gel electrophoresis (Comet) method and flow cytometry method were used to determine the apoptotic effect. The MDBK cell line was treated with Bismuth oxide at three different concentrations of 30μg /ml, 60μg /ml and 90μg/ml. H2O2 (hydrogen peroxide) values were taken into consideration as a positive control. In this study, an increase in terms of the genetic damage index and percentage of damaged cells values was observed in all concentrations of Bi2O3 nanoparticle. This increase was not statistically significant (p> 0.05). Flow cytometry analysis showed an increase in the number of early and late apoptotic, live and necrotic cells at a concentration of 30mg / ml and this increase was statistically significant with negative control (p <0.05). A high positive and negative correlation was determined between flow cytometry parameters. It is determined that there is negative and positive correlation among flow cytometry parameters and there is very high positive correlations among comet parameters. We found that there is a medium and weak positive correlation between komet parameters and early, late apoptotic cell count parameters, but there is a weak negative correlation with necrotic cell counts.