Siyasi partiler ve siyasi liderler çerçevesinde Türk siyasetinde sosyal medya

Abstract

Siyasal iletişim çabalarının günümüz yeni medya iletişim teknolojilerinden İnternet ve sosyal medya alanlarını kapsar şekilde çeşitlenmesi, sosyal medya ve siyaset arası ilişkiyi teori ve pratikte araştırmaya değer yapmaktadır.Bu doğrultuda çalışmayla amaçlanan günümüzde ?yeni medya? kavramının içeriğinde önemli yer tutan sosyal medya ortamlarının siyaset ile ilişkisini; siyaset tarafından kullanımına dair durum tespitini içerik analizi yöntemiyle yapmaktır. Bu bağlamda TBMM?de temsil edilen AKP, BDP, CHP ve MHP?nin ve parti liderlerinin (Recep Tayyip Erdoğan, Selahattin Demirtaş, Kemal Kılıçdaroğlu ve Devlet Bahçeli) sosyal medya kanallarını kullanım şekli; anlayışı ve çeşitliliği, kullanım oranı; güncesi ve sıklığı, kullanım politikası; uygulamaları ve ?etki?leşim gayretleri 2013 yılının ilk çeyreği örneklem alınarak araştırılmaya, açıklanmaya çalışılmıştır. Beş bölümden oluşan çalışma, problem tanımlaması, amaç soruları, önemi, varsayımları, sınırlıkları ve tanımları ile giriş bölümünü oluşturmakta, ?iletişim?, ?siyasal iletişim?, ?yeni medya?, ?İnternet? ve ?sosyal medya? başlıkları üzerinden sunduğu literatür taramasını ?Bulgu, Yorum ve Sonuç? aşamalarına taşımaktadır.Anahtar Kelimeler: Endüstriyel medya, yeni medya, sosyal medya, siyasal iletişim ve kitle iletişim kuramları

The relationship between theory and practice is worth investigating with regards to political communication in today's new media communication technologies, Internet and social media efforts including the diversification of social media and politics.To this end, this study examines the use of social media platforms in Turkish political parties (AKP, BDP, CHP and MHP) and its leaders (Recep Tayyip Erdoğan, Selahattin Demirtaş, Kemal Kılıçdaroğlu and Devlet Bahçeli) in the GNAT (Grand National Assembly of Turkey) for the first quarter of 2013. Using a content analysis method, the study deals with new media theories and social media practices covering type of use, utilization ratio, usage policy and efforts to interact in Turkish politics.The study is composed of five sections. The introduction includes problem identification, research questions, the importance of the study, assumptions, limitations and definitions. The literature review covers issues such as communication, political communication, new media, the Internet and social media. The study ends with the findings, interpretations and conclusions sections.Key Words: Industrial media, new media, social media, political communication and mass communication theories