Piridostigmin bromür mikropartiküllerinin hazırlanması ve in vitro değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Bu çalışmada, suda çözünürlüğü çok yüksek ve kısa eliminasyon yan ömre sahip antikolinesteraz bir etkin madde olan piridostigmin bromür'ün yan etkileri ve kısa eliminasyon yan ömrünün neden olduğu sık kullanımım ortadan kaldırmak için salım hızını yavaşlatmak amaçlanmıştır. Bu amaçla, akrilik polimer bir taşıyıcı ile mikron büyüklüğünde partiküUerin hazırlanması düşünülmüştür. Formülasyonlarda kullanılan etkin ve yardımcı maddeler üzerinde yapılan çalışmalarda, elde edilen deney bulgulannın referans kitaplar ve firma spesifikasyonlanna uygun olduklan saptanmıştır. Çalışmamızda, mikropartikül hazırlamak amacı ile, uygulanabilecek yöntemler arasından, önce emülsiyondan çözücü uçurulması ve çözücü buharlaştırma yöntemleri denenmiştir. Çalışma sırasında, etkin madde-polimer oranı, organik çözücü miktan gibi parametreler değiştirilerek, etkin madde ile yüklenmiş mikropartiküller elde etmeye çalışılmıştır. Ancak, bu yöntemlerle elde edilen ürünlerde etkin maddenin yüklenmemiş olduğu görülmüştür. Kullandığımız etkin madde ve polimerin özellikleri açısından, püskürterek kurutma yönteminin çalışmamızda kullanılmasının uygun olabileceği düşünülmüştür. Hazırlama yönteminde kullanılan çözücünün, partikül karakteristiklerine etkisini incelemek amacıyla, aynı formülasyonlar, aynı yöntemle, değişik çözücüler kullanarak hazırlanmıştır. Organik çözücüyü değiştirerek süspansiyon (polimerik çözeltide etkin madde dağıtılarak) ve çözelti (polimerik çözeltide etkin madde çözündürülerek) oluşturduktan sonra püskürterek kurutucuya besleme yapılma arasında bir karşılaştırma yapılmıştır. Formülasyonların in vitro salımlan incelendiğinde, piridostigmin bromür'ün partiküllerden şahmında, formülasyon parametrelerinin etkili olduğu, salım ortamının pH' sının anlamlı bir şekilde etkili olmadığı saptanmıştır. Piridostigmin bromür'ün mikropartiküllerinden salım kinetiği incelendiğinde ise, bilinen matematiksel modellerden, modifiye Hixson-Crowell kinetiğine uyum saptanmıştır. Sonuç olarak, myastenia gravis hastalığı tedavisine yönelik geliştirmek istediğimiz piridostigmin bromür partiküllerinin in vitro değerlendirmelerinde, salım hızının kontrol edilebileceği saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Piridostigmin bromür, Mikropartikül, Püskürterek Kurutma, Salım Hızı

ABSTRACT To slow the dissolution rate of an anticholinesterase active ingredient, piridostigmin bromide, whose aqueous solubility is high and has a short elimination half-life, is aimed in this study, to avoid its side effects and frequent use because of its short elimination half-life. For this purpose, preparation of particles with micron size using an acrilic polymer vehicle was planned. As a result of the studies on active and additive materials used in formulations, experimental data obtained was determined to be in accordance with the reference books and company specifications. For the preparation of microparticles, solvent evaporation from emulsion and solvent evaporation methods were first tried in our study, among the applicable methods. Parameters like active agent-polymer ratio and organic solvent amount were varied in order to obtain microparticles loaded with the active agent, all through the studies. However, no active agent could be loaded using the mentioned methods. Spray-drying method was thought to be an appropriate method of preparation considering the characteristics of the active agent and the polymer we use. In order to investigate the effect of the solvents used in the preparation method on the characteristics of the particles, the same formulations were prepared using the same method but using different solvents. Feeding the spray-dryer following the formation of suspension (dispersion of the active agent in the polymeric solution) and solution (solubilization of the active agent in the polymeric solution), were compared. When the in vitro dissolution of the formulations were examined, formulation parameters were determined to be effective but pH value of the dissolution media was ineffective on the release of piridostigmin bromide from the particles. Upon examination of the release kinetics of piridostigmin bromide from the microparticles, using the known mathematical models, fit to the Modified Hixson-Crowell kinetics was found. As a conclusion, in vitro evaluation of the piridostigmin bromide particles which were aimed to be developed for the therapy of myastenia gravis disease showed that dissolution rate could be controlled. Key Words: Pyridostigmine Bromide, Microparticle, Spray Drying, Dissolution Rate