Kekemelik terapisi almış ergen ve yetişkin bireylerin akıcılığı koruma sürecinde kekemelik sıklığının betimlenmesi

Abstract

Bu çalışmada akıcılığı biçimlendirme yöntemi ile kekemelik terapisi almış ergen ve yetişkin bireylerin terapi sonrasındaki süreçte, elde edilen akıcılık düzeyini ne kadar koruduklarını ve bu süreçte akıcılığın korunmasında terapinin üzerinden geçen zamanın ve yaşın etkisinin olup olmadığını belirlemek amaçlanmıştır.Araştırmanın deseni, geriye dönük karşılaştırmalı araştırma modelidir. Kekemeliği olan 18 ergen ve 16 yetişkin birey olmak üzere toplam 34 birey bu çalışmaya dahil edilmiştir. Katılımcı grubu Anadolu Üniversitesi Dil ve Konuşma Bozuklukları Eğitim, Araştırma ve Uygulama Merkezi'ne kekemelik şikayeti ile başvurmuş, bu merkezde akıcılığı biçimlendirme yöntemi ile kekemelik terapisi almış ve terapisi başarı ile sonlandırılmış bireylerden oluşturulmuştur. Terapiden 5-69 ay sonra bu bireylerden elde edilen konuşma ve okuma örnekleri video kamerayla kaydedilmiş ve kekemelik sıklıkları belirlenmiştir. Bu sıklıkları terapi bitiminden hemen sonra ölçülen kekemelik sıklıkları ile karşılaştırılmıştır. Bu iki süreçte ölçülen kekemelik sıklıkları arasındaki farklılıkta terapinin üzerinden geçen zamanın ve yaşın etkisinin olup olmadığı incelenmiştir.Sonuç olarak, terapi sonrasında ve terapiden 5-69 ay sonra ölçülen okumadaki ve konuşmadaki kekemelik sıklıklarının farklı olduğu belirlenmiştir. Terapi sonrasında ve terapiden 5-69 ay sonra ölçülen okumadaki kekemelik sıklıkları arasındaki farklılıkta terapinin üzerinden geçen zamanın etkili olmadığı, fakat yaşın etkili olduğu görülmüştür. Terapi sonrasında ve terapiden 5-69 ay sonra konuşmadaki kekemelik sıklıkları arasındaki farklılıkta terapinin üzerinden geçen zaman ve yaşın etkili olmadığı görülmüştür.Anahtar Kelimeler: kekemelik, kekemelik sıklığı, terapi sonrası, akıcılık düzeyini koruma

In this study, it is aimed to define the post-therapy stuttering frequency of the adults and adolescents, to what extent they maintain the fluency and if age and duration have effect on the maintenance.The research is designed in a retrospective design with comparative-descriptive model. 18 adolescents and 16 adults (total 34 individuals with stuttering) were included in this study. The participant group received stuttering therapy and was treated successfully in Anadolu University, DILKOM (Education, Research, and Training Center for Speech and Language Disorders). After 5 to 69 months, the individuals were called and their stuttering frequency was measured again. These results were compared with the results of the previous stuttering frequency measured just after the treatment. The difference between both was evaluated in order to find out if age and the duration after the therapy have any effect on the stuttering frequency. The speaking and reading sessions in which frequency measures were taken were recordedThe results of study demonstrated that there is a difference between the stuttering frequency measures both in reading and speaking taken just after the therapy and the measures taken 5-69 months after the therapy. It has been determined that the difference between the stuttering frequencies in reading measures is not due to the duration after therapy but to the age. On the other hand, it has been found that the difference between the stuttering frequencies in speaking measures is neither due to the duration nor age.Key Words: stuttering, stuttering frequency, post-therapy, maintenance of fluency level